Genetische aanleg voor obesitas
Ben je nieuwsgierig naar je genetische aanleg voor obesitas?
Hoewel obesitas een complexe aandoening is die wordt beïnvloed door levensstijlfactoren, speelt genetica ook een belangrijke rol.
Verken je DNA en ontdek of je specifieke genetische variaties draagt die geassocieerd worden met een verhoogd risico op obesitas.
Het menselijk lichaam heeft mechanismen die de eetlust reguleren en de hersenen informeren dat er geen behoefte is om te blijven eten, waardoor het gevoel van "verzadiging" ontstaat.
Dit rapport analyseert genen die betrokken zijn bij deze mechanismen. Dit rapport bevat ook genen die de snelheid bepalen waarmee vet wordt afgebroken en calorieën worden verbrand.
Risico op Obesitas en Mijnmedicijn.nl
Onze genetische samenstelling kan aanzienlijk van invloed zijn op onze gevoeligheid voor obesitas.
Hoewel het verband niet altijd voor de hand ligt en andere factoren zoals dieet en lichamelijke activiteit sterk van invloed zijn op het risico op obesitas, zijn genetische variaties in verschillende genen geassocieerd met een groter risico op obesitas.
Deze genen beïnvloeden:
- de regulatie van de eetlust,
- calorie-inname,
- de vorming van vetcellen,
- de opslag van vet in vetcellen.
Deze informatie helpt bij het bepalen van keuzes op het gebied van levensstijl, dieet en lichaamsbeweging voor een beter beheer van het lichaamsgewicht.
Invloed van genetica op het risico op obesitas
Mediterraan Dieet
Het Mediterrane dieet is een voedingspatroon dat wordt gekenmerkt door een hoge consumptie van fruit, groenten, volkoren granen, olijfolie, vis en een matige consumptie van rode wijn. Het wordt geassocieerd met verschillende gezondheidsvoordelen, waaronder een verminderd risico op obesitas en daaraan gerelateerde aandoeningen.
Studies hebben aangetoond dat personen met APOA5-varianten, die geassocieerd zijn met een verhoogd obesitasrisico, baat kunnen hebben bij het volgen van een Mediterraan dieet. Het APOA5-gen codeert voor een eiwit genaamd Apolipoproteïne A-V, dat een belangrijke rol speelt in het vetmetabolisme, specifiek bij het bepalen van de niveaus van plasma triglyceriden. Specifieke genetische varianten in het APOA5-gen kunnen leiden tot veranderingen in het vetmetabolisme. Dit kan resulteren in hogere triglycerideniveaus in de bloedbaan, wat een bekende risicofactor is voor obesitas en gerelateerde metabole aandoeningen.
Het volgen van een Mediterraan dieet, met zijn nadruk op gezonde eetgewoonten, kan echt een waardevolle strategie zijn voor personen met deze APOA5-varianten, die geassocieerd zijn met een verhoogd obesitasrisico.
Het Fat Mass and Obesity-Associated (FTO)-gen
Er zijn verschillende genen die kunnen bijdragen aan de gevoeligheid van een individu voor obesitas. Het FTO-gen was het eerste gen dat in verband werd gebracht met obesitas. FTO is een acroniem voor fat mass and obesity-associated (vetmassa en obesitas-geassocieerd).
De exacte functie van het FTO-eiwit is nog niet volledig begrepen, maar het lijkt betrokken te zijn bij de regulatie van lichaamsgewicht en energiebalans. Personen met bepaalde FTO-genvarianten kunnen verschillen vertonen in de regulatie van eetlust en energieverbruik.
Sommige onderzoeken suggereren dat deze genetische varianten kunnen leiden tot een verhoogde voedselinname en een voorkeur voor calorierijk voedsel, wat kan bijdragen aan gewichtstoename.
Het Melanocortin 4 Receptor (MC4R)-gen
Het MC4R-gen is een ander gen dat geassocieerd wordt met obesitas en een belangrijke rol speelt bij de regulatie van eetlust en de energiebalans. Dit gen codeert voor een receptor die verantwoordelijk is voor het naar de hersenen sturen van een signaal dat aangeeft dat een individu verzadigd is en niet meer hoeft te eten. Als gevolg hiervan wordt de eetlust onderdrukt en stopt de persoon met eten.
Het MC4R-gen heeft veelvoorkomende genetische variaties die de normale functie van de receptor kunnen verstoren en eetlustdysregulatie kunnen veroorzaken, wat de gevoeligheid voor obesitas beïnvloedt.
Bepaalde genetische variaties in MC4R zijn in verband gebracht met een verhoogd risico op obesitas, en andere zijn geassocieerd met een lager risico.
Het Leptin Receptor (LEPR)-gen
Het LEPR (Leptin Receptor) gen is een belangrijk onderdeel bij het controleren van lichaamsgewicht. Het codeert voor de receptor van het hormoon leptine, dat een sleutelrol speelt in de regulatie van eetlust en lichaamsgewicht. Dit hormoon wordt voornamelijk geproduceerd en afgescheiden door vetweefsel. Wat er gebeurt, is dat wanneer de vetreserves in het lichaam toenemen, ook de niveaus van leptine in de bloedbaan stijgen. Dit leptine in de bloedbaan wordt naar de hersenen gevoerd, waar het zich bindt aan zijn receptor, de LEPR.
De binding van leptine aan LEPR stuurt, op zijn beurt, een signaal naar het lichaam dat:
- aangeeft dat het lichaam voldoende energiereserves heeft
- een gevoel van verzadiging stimuleert en de eetlust vermindert
Bovendien bevordert de binding van leptine aan zijn receptor ook de verbranding van meer calorieën, bijvoorbeeld door een verhoogde stofwisseling en meer warmteproductie.
Het gecombineerde effect van het bevorderen van energieverbruik èn het gevoel van verzadiging helpt om lichaamsgewicht binnen een bepaald bereik te houden. Wanneer leptine-signalering wordt verstoord als gevolg van genetische varianten in LEPR, kan dit leiden tot een verhoogde eetlust en verminderd energieverbruik, wat mogelijk bijdraagt aan gewichtstoename.
Volg ons op...