mRNA-vaccins hebben stukjes genetisch materiaal genaamd mRNA in een speciale coating. Die coating beschermt het mRNA tegen enzymen in het lichaam die het anders zouden afbreken. mRNA kan het gemakkelijkst worden beschreven als instructies voor de cel om een ​​stukje van het "spike-eiwit" te maken dat uniek is voor SARS-CoV-2. Omdat slechts een deel van het eiwit wordt gemaakt, kan het de gevaccineerde persoon geen schade berokkenen. Eenmaal weergegeven op het celoppervlak, zorgt het eiwit of antigeen

ervoor dat het immuunsysteem antilichamen gaat produceren en T-cellen activeert om te vechten tegen wat het denkt dat een infectie is. Deze antilichamen zijn specifiek voor het SARS-CoV-2-virus, wat betekent dat het immuunsysteem is voorbereid.

EMA bereidt zich voor op real-world monitoring van COVID-19-vaccins door de Universiteit Utrecht te contracteren om onderzoek te doen naar databronnen en methoden die gebruikt kunnen worden om de veiligheid, effectiviteit en dekking van COVID-19-vaccins in de klinische praktijk te monitoren zodra ze zijn goedgekeurd in de EU.

Het ACCESS-project (vACcine Covid-19 monitoring readinESS). De Universiteit Utrecht coördineert een publiek-academisch partnerschap van 22 Europese onderzoekscentra.De definitieve oplevering van het project is gepland voor eind 2020.

EMA is in gesprek geweest met ontwikkelaars van 34 potentiële COVID-19-vaccins (cijfer correct vanaf 15 juni 2020). Tijdlijnen voor de ontwikkeling van vaccins zijn moeilijk te voorspellen. Op basis van ervaringen uit het verleden schat het EMA dat het minstens een jaar kan duren voordat een vaccin tegen COVID-19 gereed is voor goedkeuring en in voldoende hoeveelheden beschikbaar is om wijdverbreid gebruik mogelijk te maken.