Reactie:

Stop maar met de Persantin want ach het is een toevoeging en niet eens nodig!!! Welke alternatieven gebruikt u nu? Ik hoor het graag. Met vriendelijke Groet JS

03-10-2015 20:57

Reactie:

Na een lichte beroerte ook persantin gekregen. De bijwerkingen teveel om te vermelden. Ook ik sta aan de linker kant in brand, hoe kouder hoe erger het wordt.

16-02-2015 20:26

Reactie:

Welke alternatieven gebruikt u nu? Ik gebruik sinds kort na een infarct 3 weken geleden namelijk ook dezelfde combinatie ; persantin en ascal en heb ook dezelfde bijwerkingen; ernstige hoofdpijn en zeer kort slapen. Ik hoor het graag!!!. Met vriendelijke Groet , FT

08-11-2014 07:52

Reactie:

Graag wil heel ik reageren op jouw mindere ervaring met Persantin. Ik herken deze bijwerkingen als geen ander. Ik slik dit "middel" sinds een week of 8, na een TIA. In het begin had ik nergens geen last van. Maar de ellende begon een week geleden met een lichte pijnlijke irritatie onder mijn tong. Ik dacht er niet veel van, maar toen een dag erna mijn gehele tong in de brand stond wist ik dat dit niet echt normaal was. Eerst dacht ik nog dat dit kwam doordat ik twee paracetamol van Amerikaanse makelij had geslikt. Maar de apotheker zag het verband niet. Wat het wel zou kunnen zijn wist de goede man niet. Het bezoek aan de huisarts bracht ook niet veel duidelijkheid. Totdat ik donderdagavond, echt getroffen werd door een uitslaande binnenbrand. Vanaf de onderste rib tot aan mijn schouder stond ik in de fik. En ja, alles gebeurde idd aan de linkerzijde. Ik dacht dat ik kapot ging. Maar daar bleef het niet bij. Toen de brand gecontroleerd bleef door fikken kwam er vanuit mijn maagstreek een kramp omhoog die al snel mijn slokdarm te pakken had. De kramp was zo erg dat ik dacht dat mijn hart het zou gaan begeven. Na 10 minuten zakte de pijn langzaam naar onder weg. De brand bleef echter gewoon doorgaan. Een half uur later kwam die tyfuslijder weer opzetten. En dat ging zo door totdat ik om half 4 's nachts bezoek kreeg van twee ambulance broeders. Ik heb 112 maar gebeld want ik was door alle opties heen. Zij konden niet zoveel met mijn, het in de brand staan en de verkrampte slokdarm. Hart was goed, bloeddruk iets verhoogd. "Neemt u maar twee paracetamolletjes" kreeg ik te horen. Mij in het ongewisse achterlatend. Toen ik de volgende dag weer bij de huisarts zat kwam zij erachter dat ik geen maagbeschermers had gekregen, lekker slim bezig daar in het ziekenhuis. Toen ik de eerste in had genomen zakte de pijn en de brand tot een aanvaardbaar niveau. Maar je voelt m misschien al aankomen. Deze keer kwam de pijn en de kramp terug. Alleen twee maal zo hard diende deze twee zich aan. Ik kon slechts oprolt op de bank liggen en barstte letterlijk in huilen uit van de pijn. Totdat ik in een helder moment deze pagina bezocht en de opluchting was zo groot toen ik jouw verhaal las. Het was inmiddels al na vijven en vol goede moed belde ik de huisartsenpost voor overleg. Vol goede moed zei ik toch? Nou die was snel verdwenen. Ik kreeg het gevoel dat ik echt welkom was met mijn vragen. Je moet misschien eerst op sterven liggen om serieus genomen te worden. Maar ik wist de assistente toch te overtuigen dat ik terug gebeld zou worden door een arts. Toen ik mijn bevindingen uitsprak was dit letterlijk zijn antwoord. "Ach meneer weet u wat de bijwerkingen zijn van Paracetamol"? "Paracetamol? U wilt Persantin vergelijken met Paracetamol?" was mijn antwoord. "Bij welk academisch ziekenhuis heeft stage gelopen"? vroeg ik cynisch. Hij schrok hoorbaar van mijn opmerking. Hallo, heb ik nu wel uw aandacht. "Wat niemand mij kon vertellen, moest ik zelf achter komen, en dat toch een beetje gek. Maar belangrijker wat ik hier aan kan doen" Vroeg ik redelijk direct. Maar de goede man gaf zich niet zomaar gewonnen. "Wat u beschrijft staat niet in de bijsluiter". "Ja nou en, de pijn die ik nu voel is werkelijkheid, dit is geen BHV simulatie. Ik wil stoppen met het innemen van dit vergif, ik kan net zo goed een liter gootsteenontstopper naar binnen gieten. Het help niet maar maakt de boel wel lekker schoon". Uiteindelijk zei de arts dat ik er mee kon stoppen maar moest wel direct contact opnemen met mijn neuroloog. Dat zou ik doen. Na 1 dag voelde ik mij al zoveel beter, dat ik nu zeker wist dat het de Persatin de oorzaak was van mijn interne inferno en verkrampte slokdarm. Gelukkig, ik mijn leven weer terug. Maar wat ik schandalig vindt, is het feit dat geen van de medici op dit antwoord kon komen. Geen een keer heeft iemand zijn of haar gedachten door een of andere Cortex laten passeren, over de bijwerkingen van dit paardenmiddel. Ik ga opzoek naar iets anders of helemaal niets. Met preventiemedicijnen kan ik niet zoveel. Dat is hetzelfde als ik een staatslot zou kopen ter preventie van het feit, dat ik misschien de hoofdprijs zou kunnen gaan winnen. Het gebeurd of het gebeurd niet. Ik laat me niet beperken, mits het niet in strijd is met mijn gezondheid natuurlijk. Ik ben je dankbaar dat je dit bericht geplaatst. Het was een erkenning en herkenning tegelijk.

07-06-2014 20:47