medicijnen

Ervaringen met Risperdal

174
meningen

Risperdal

risperidon

geef je mening

ALGEHELE TEVREDENHEID

EFFECTIVITEIT

geen effectzeer effectief

BIJWERKINGEN

geenzeer veel

FILTER MENINGEN OP ZIEKTE

Psychose (49 meningen)
Schizofrenie (21 meningen)
Onrust (5 meningen)
Dementie (1 mening)
Hypomanie (1 mening)

INVLOED VAN DNA

JA
bepaalde variaties in DNA kunnen de werking van dit medicijn beïnvloeden.

Geeft jouw DNA je meer kans op bijwerkingen?

Doe de DNA test!

(52 reviews)

LEEFTIJD + GESLACHT

VERGELIJKEN

Seroquel (631 meningen)
Quetiapine (314 meningen)
Abilify (278 meningen)
Zyprexa (201 meningen)
Haldol (130 meningen)
Toon alle...

Lees meer over dit medicijn

Farmacotherapeutisch Kompas

Bekijk hier wat er in het naslagwerk van de arts staat

lees meer

Invloed van genen op medicatie

Antipsychotica medicijnen beïnvloeden de werking van zenuwcellen in de hersenen en helpen je om weer uit de psychose te komen. Ze hebben geen genezende werking; ze nemen de oorzaak van de psychose niet weg en lossen achterliggende problemen niet op. De medicatie zorgt ervoor dat angst en agitatie worden gedempt. Antipsychotica komen vaak met veel bijwerkingen en het kan vaak lang duren voordat duidelijk is of het ook goed helpt tegen de psychotische symptomen.

Een farmacogenetische test, zoals de mijnmedicijn personal medicine test, kan een mogelijkheid bieden voor de patiënt om samen met zijn behandelaar de geschikt medicijn te vinden.

lees meer

mijnmedicijn.nl (08-07-2019)

Sorteer op geslacht leeftijd algehele tevredenheid

1 2 3 4 5 6 7

Risperdal

17-07-2020 | Vrouw | 5
risperidon (2mg)
Medische fout tijdens een geneeskundige behandeling

Effectiviteit

Hoeveelheid bijwerkingen

Risperdal

27-06-2015 | Man | 8
risperidon (0,5mg)
Autisme

Effectiviteit

Hoeveelheid bijwerkingen

De klachten van mijn zoon namen ernstig toe!! Grote angsten, vreselijk traag, wiebelig, nachtmerries en verlatingsangst. Helaas was de psychiater vergeten te vertellen dat de angsten ook toe konden nemen ipv af. Bijna een jaar therapie weggegooid!

Risperdal

08-11-2011 | Man | 10
risperidon
Mcdd en pdd-nos

Effectiviteit

Hoeveelheid bijwerkingen

bij dit medicijn had mijn zoontje veel last van eetbuien waardoor hij in korte tijd 8 kilo aan kwam.dit was niet acceptabel omdat hij ook al met een hartafwijking kampt en dus niet te zwaar mag worden.we zijn toen in overleg over gestapt naar abifly.

Risperdal

07-01-2020 | Man | 14
risperidon (4mg)
ADHD

Effectiviteit

Hoeveelheid bijwerkingen

risperdal geeft verstoring van de seksuele hormonen

Risperdal

11-03-2017 | Man | 15
risperidon (1mg/ml)
ADHD

Effectiviteit

Hoeveelheid bijwerkingen

mijn brief aan de verantwoordelijken voor dit medicijn: een aantal jaar geleden heeft mijn nu 15 jarige zoon risperdal gebruikt. Nu, een paar jaar verder heeft hij nog steeds veel overgewicht, en wat erger is, borstontwikkeling. Mijn zoon heeft het al moeilijk genoeg, en dit is echt iets wat het leven voor hem nog ongelooflijk veel moeilijker maakt dan het al was. Ik ben [lees meer...]een alleenstaande mama van 2 kindjes, de enige oplossing voor het probleem dat mijn zoon nu heeft, is een operatie aan zijn "borsten" die ik niet kan betalen. Waardoor mijn zoon nu dus opgescheept zit met 2 lichaamsdelen die hij kan missen als kiespijn, en waar ik hem niet vanaf kan helpen. Er is mij nooit gemeld dat hij van dit middel overgewicht in deze mate kan krijgen, laat staan dat hij borsten zou krijgen, nooit. En al helemaal niet dat het blijvend zou zijn, hij neemt al 5 jaar geen medicatie meer, maar het overgewicht blijft, en de borsten jammer genoeg ook. Mijn ventje zit er nu wel mee natuurlijk. Hij heeft het al zo moeilijk, hij heeft al zo'n laag zelfbeeld, terwijl het zo'n fantastische jongen is. Hij draagt altijd dikke truien nu, uit angst om uitgelachen te worden... Ja, ook als het 30 graden is en hij moet sporten, ja ook als hij bijna flauwvalt van de warmte, altijd!!! Na enig opzoekingswerk kom ik te weten dat jullie hier wel degelijk van op de hoogte zijn, en er voor kiezen het niet te melden aan de ouders van onschuldige kinderen. Dat jullie weten wat die kinderen zal overkomen, maar ervoor kiezen de schouders op te halen en de poen te pakken. Voor jullie is mijn zoon een nummer, de zoveelste jongen zonder gezicht. Voor mij is hij een prachtige jongen, mijn zoon. Degene die zijn kleine zus beschermd, ook als ik haar onder haar voeten geef omdat ze zelf fout zat. Degene die mijn boodschappen binnendraagt zonder dat ik het hem moet vragen. Degene die het voor de zwakken en kleintjes opneemt zonder oog te hebben voor zichzelf. Degene die stilletjes in zijn kamer op de laptop speelt, omdat hij zo met zijn lichaam in de knoop zit dat hij liever uit de realiteit ontsnapt. Degene waar ik me stiekem heel erg zorgen om maak, omdat ik bang ben dat hij ooit een wanhoopsdaad begaat, omdat hij niet meer met zijn lichaam om kan. Maar ook degene die me altijd laat lachen met zijn fantastische gevoel voor humor. Degene die mijn hart doet smelten wanneer hij weer eens het toonbeeld van eer en geweten is. Degene die me onmenselijk trots maakt als hij zich weer eens als de held van de dag opwerpt om een ander te verdedigen. Mijn held, mijn zoon. Als ik had geweten dat deze medicatie dit met mijn jongen zou doen, dat er ook maar een aannemelijke kans was, dan had ik het hem nooit gegeven. Maar ik heb het wel gedaan, want ik wist het niet, en jullie wel... mijn brief aan de verantwoordelijken voor dit medicijn: een aantal jaar geleden heeft mijn nu 15 jarige zoon risperdal gebruikt. Nu, een paar jaar verder heeft hij nog steeds veel overgewicht, en wat erger is, borstontwikkeling. Mijn zoon heeft het al moeilijk genoeg, en dit is echt iets wat het leven voor hem nog ongelooflijk veel moeilijker maakt dan het al was. Ik ben een alleenstaande mama van 2 kindjes, de enige oplossing voor het probleem dat mijn zoon nu heeft, is een operatie aan zijn "borsten" die ik niet kan betalen. Waardoor mijn zoon nu dus opgescheept zit met 2 lichaamsdelen die hij kan missen als kiespijn, en waar ik hem niet vanaf kan helpen. Er is mij nooit gemeld dat hij van dit middel overgewicht in deze mate kan krijgen, laat staan dat hij borsten zou krijgen, nooit. En al helemaal niet dat het blijvend zou zijn, hij neemt al 5 jaar geen medicatie meer, maar het overgewicht blijft, en de borsten jammer genoeg ook. Mijn ventje zit er nu wel mee natuurlijk. Hij heeft het al zo moeilijk, hij heeft al zo'n laag zelfbeeld, terwijl het zo'n fantastische jongen is. Hij draagt altijd dikke truien nu, uit angst om uitgelachen te worden... Ja, ook als het 30 graden is en hij moet sporten, ja ook als hij bijna flauwvalt van de warmte, altijd!!! Na enig opzoekingswerk kom ik te weten dat jullie hier wel degelijk van op de hoogte zijn, en er voor kiezen het niet te melden aan de ouders van onschuldige kinderen. Dat jullie weten wat die kinderen zal overkomen, maar ervoor kiezen de schouders op te halen en de poen te pakken. Voor jullie is mijn zoon een nummer, de zoveelste jongen zonder gezicht. Voor mij is hij een prachtige jongen, mijn zoon. Degene die zijn kleine zus beschermd, ook als ik haar onder haar voeten geef omdat ze zelf fout zat. Degene die mijn boodschappen binnendraagt zonder dat ik het hem moet vragen. Degene die het voor de zwakken en kleintjes opneemt zonder oog te hebben voor zichzelf. Degene die stilletjes in zijn kamer op de laptop speelt, omdat hij zo met zijn lichaam in de knoop zit dat hij liever uit de realiteit ontsnapt. Degene waar ik me stiekem heel erg zorgen om maak, omdat ik bang ben dat hij ooit een wanhoopsdaad begaat, omdat hij niet meer met zijn lichaam om kan. Maar ook degene die me altijd laat lachen met zijn fantastische gevoel voor humor. Degene die mijn hart doet smelten wanneer hij weer eens het toonbeeld van eer en geweten is. Degene die me onmenselijk trots maakt als hij zich weer eens als de held van de dag opwerpt om een ander te verdedigen. Mijn held, mijn zoon. Als ik had geweten dat deze medicatie dit met mijn jongen zou doen, dat er ook maar een aannemelijke kans was, dan had ik het hem nooit gegeven. Maar ik heb het wel gedaan, want ik wist het niet, en jullie wel...

Risperdal

15-09-2014 | Vrouw | 15
risperidon
Autisme

Effectiviteit

Hoeveelheid bijwerkingen

Ik was een jaar of 14/15 toen ik Risperdal kreeg (nu alweer 15 jaar geleden), maar ik kan me één rare bijwerking nog wel herinneren: ER KWAM MELK UIT MIJN BORSTEN! Dat was echt heel erg raar, vooral als je 14 jaar bent. Verder weet ik er niet meer veel van, alleen dat ik het niet lang gebruikt heb.

Risperdal

20-03-2012 | Man | 15
risperidon
Niet in de lijst

Effectiviteit

Hoeveelheid bijwerkingen

Ik ben nu 15 en slik het al zowat mijn halve leven. Ik heb het gekregen omdat ik Gilles de la Tourette heb. Dat is een tic-stoornis en de Risperdal die ik sinds 3 jaar als pil krijg werkt goed tegen je tic's, heb er maar een paar over. Alleen de bijwerkingen zijn best heftig in het begin, ik sliep maar 3/4 uur per nacht en toen kon ik niet meer slapen. Overdag ben je suf e[lees meer...]n heb je vaak hoofdpijn. Na een jaar is het bij mij weggegaan en soms heb je last van sufheid voor een paar dagen of wat slapeloosheid. Maar de bijwerkingen zijn voor mij niet zo erg als dat wanneer ik geen pillen zou slikken want dan zou ik constant tic's hebben wat ik nu niet meer heb. Ik ben er wel tevreden over, de pillen zijn heel handig omdat ik vroeger een drankje had wat je met een soort pipet in je mond moest spuiten wat dus heel bitter smaakte. Ik zie geen verschil van werking tussen die twee en van het drankje houd je meestal 1/3 van het flesje over omdat het maar 3 maanden houdbaar is. Pillen als je die kan krijgen zijn veel handiger aangezien je niks verknoeid. Er zijn trouwens ook met breeklijntje verkrijgbaar als je ze moet splitsen.

Risperdal

30-04-2023 | Man | 16
risperidon (2mg)
Psychose

Effectiviteit

Hoeveelheid bijwerkingen

Verschrikkelijke medicijn voel me en zombie nergens zin in verminderd creativiteit. Normaal bewegen heb ik geen zin meer in verminderd creativiteit

Risperdal

19-01-2020 | Vrouw | 16
risperidon (2mg)
Onrust

Effectiviteit

Hoeveelheid bijwerkingen

De tweede keer dat ik Risperdal neem, in het begin erg vermoeid, maar wel rustig. Helpt nu iets minder, want merk dat ik nog vrij snel/veel overspoeld wordt. Meer dan 10 kg dikker geworden, weet niet of dit het wel waard is. Heb ook al Abilify en Zyprexa geprobeerd.

Risperdal

13-09-2012 | Man | 16
risperidon
Spierpijn

Effectiviteit

Hoeveelheid bijwerkingen

Ik gebruik dit medicijn omdat het moet van de dokter maar ze gelooft niet dat het door de Risperdal komt, maar toch wel elke keer als ik het in neem, dan over een paar uurtjes krijg ik erge spierpijn in mijn beide benen.

geef mening

1 Reactie

U kunt alleen reacties geven als u ingelogd bent. Inloggen kunt u rechts hiernaast op deze pagina of maak eerst een account aan als u dit nog niet heeft gedaan. Registreer

Reactie:

Het kan een bijwerking zijn, als het langer dan 2 weken duurt moet je stoppen met dit medicijn. Groet N.

25-02-2013 03:47

Risperdal

22-03-2020 | Vrouw | 17
risperidon (1mg)
Slapeloosheid

Effectiviteit

Hoeveelheid bijwerkingen

Werkt helemaal niet. Ik slaap nogsteeds even slecht.

Risperdal

15-10-2012 | Vrouw | 17
risperidon
Niet in de lijst

Effectiviteit

Hoeveelheid bijwerkingen

Tijdens het gebruik van Risperdal ha ik soms bijwerkingen zoals flauwvallen met (epileptische) schokken, dit was in combinatie met Promethazine, 100 mg. Toen ik ging stoppen met de Risperdal en de Promethazine had gebracht tot een half pilletje van 25 mg. had ik bijna geen last van enige bijwerkingen, het ging goed, ik had anderhalf pilletje waarvan elke twee weken een hal[lees meer...]ve af ging. Toen ik op 1. zat had ik soms wat last van angsten, maar niet erg storend, toen ik op een half zat waren die angsten flink verminderd maar voelde ik me wel wat depressief. Toen ik helemaal gestopt was toen was ik een week verder en toen kreeg ik ineens spierschokken in mijn rechter-arm en been. Soms ook de linkerkant. Totdat dit uitliep op ernstige epilepsie aanvallen die niet stopten (status epilepticus) Ik ben 2x opgenomen in het ziekenhuis en een keer is de HAP (huisartsenpost) gekomen. Ik had daarna medicatie gekregen tegen het schokken, als ik ze niet goed innam (qua tijd) dan kreeg ik zo'n aanval. Op een gegeven moment moest ik stoppen met de Valium (exacte naam weet ik zo niet) vanwege bijwerkingen van dat medicijn zoals incontinentie en flauwvallen waardoor ik een zware hersenschudding opliep. En toen heb ik verder geen aanvallen gehad, wel nog soms nog spierschokken, maar die zijn inmiddels over. Soms nog een schok na, dat wel. Maar als ik nu naar een bewegend beeld kijk, zoals gezichtsbedrog etc. dan val ik wel nog flauw.

geef mening

2 reacties

U kunt alleen reacties geven als u ingelogd bent. Inloggen kunt u rechts hiernaast op deze pagina of maak eerst een account aan als u dit nog niet heeft gedaan. Registreer

Reactie:

Of misschien ook rust en dingen doen waar je blij van wordt zodat je lichaam en geest ontspannen. Groet N.

25-02-2013 03:43

Reactie:

Lieve schat, denk aub goed na over medicijnen die je dit soort bijwerkingen geven. Kan je niet samen met je artsen op zoek naar een medicijn zonder bijwerkingen. Ieder lichaam is anders, en jij hebt naar mijn mening een andere medicatie nodig. Groet N.

25-02-2013 03:35

Risperdal

26-10-2011 | Vrouw | 18
risperidon
Sterke emoties, sterk uiten van emoties en onrust in hoofd

Effectiviteit

Hoeveelheid bijwerkingen

Ik heb 3,5 jaar Risperdal gebruikt. Ik begon toen ik 14 jaar was en ben doorgegaan tot ik 17,5 jaar was. Ik ben begonnen met 0,75 mg, een lage dosis, omdat de eigenlijke werking van Risperdal niet het probleem oplost dat ik had. Maar in lage doseringen kan het helpen bij stemming en gedrag, aldus de psych. In die tijd had ik echt superveel nare dingen op mijn bordje gek[lees meer...]regen in een korte tijd, dus ik zat er toen behoorlijk doorheen. Ik wist werkelijk niet waar naartoe te vluchten met mijn emoties. Ook omdat ik toen midden in de puberteit zat had ik nog niet het rationele denkvermogen dat een adolescent/volwassene wel heeft. Op school had ik geen vriendinnen en thuis was ik eeuwen bezig met het maken van huiswerk met de huiswerkbegeleiding omdat mijn discipline 0 was. Ik kon me nergens toe zetten. Het was echt vreselijk. Op school was ik extreem timide, maar thuis was ik dan een soort zombie. Doordat school en het telkens alleen zijn heel veel van mij vergden, had ik veel moeite om terug te 'stabiliseren'. Ik was behoorlijk explosief thuis, snel opstandig, huilen, ik kon niks hebben. Ook in mijn hoofd maalde het maar door. Ik ben normaal een enorm zachtaardig persoon, boos worden is niks voor mij. Maar gezien de slechte omstandigheden was ik echt op aan het raken. Ik ben in de 1e 6 maanden dat ik Risperdal gebruikte, 5 kg aangekomen. Van 60 naar 65. Ik was in het jaar daarvoor ook al 10 kg aangekomen omdat ik meer, en vooral vetter, begon te eten. Na die 6 maanden was ik vanwege een extreme angst voor voedselvergiftiging, in een maand 10 kg kwijtgeraakt. Dit is er nooit meer aangekomen. Wel 'moest' ik door die angst van de psych naar 1 mg toe. Mijn eetpatroon is radicaal veranderd en ik zit/zat gemiddeld op 53 kg (bij 1,70 m) en ben/was echt een tenger meisje om te zien. Ik alleen maar trots op mijn mooie postuur natuurlijk. Honger van de Risperdal had ik toen niet meer, voor dat afvallen wel. Ik merkte niks meer van aankomen. Viel zelfs makkelijk af als ik niet oplette dat ik genoeg at. Volgens mij was ik behoorlijk gezegend daarin. En ja, je moet gewoon niet toegeven aan een behoefte naar een (té) grote energie-inname. Maar niet iedereen kan dat even goed. Zelf ben ik behoorlijk getraind daarin, maar dat was destijds ook wel anders. Ik dacht ook helemaal niet na bij het snoepen en eten. Ik tel nu elke dag de calorieën en ben heel precies met wat gezond is en wat niet etc. Helaas heb ik kort na de ophoging van de Risperdal, een dwangneurose gekregen. Geen hele extreme, maar wel eentje waar ik last van had. Deze is overgegaan(!!), precies rond de periode dat ik helemaal afgebouwd was. Ik werd extreem neurotisch van de Risperdal. Ook kwam er een somatoforme stoornis bij en was ik bang dat ik de ene na de andere erge ziekte had. Ik had namelijk opeens overal hele erge pijn, waardoor ik ineens heel bang was dat ik iets had. Door mijn grote medische kennis had ik vaak precies de symptomen die bij een bepaalde ziektebeeld hoorden. Het leek allemaal heel echt. Maar deze pijn kwam duidelijk voort uit onverwerkte emoties, een overbelaste ziel en stress. Rond het eind van de Risperdal-periode kreeg ik gelukkig steeds meer de macht over de symptomen en wist ik hoe ik het moest onderdrukken. Ik kreeg er handigheid in. Een andere bijwerking die ik met Risperdal ervaarde, was héél veel slapen. Man wat was ik suf!! Ik kon me tot niets meer zetten. Op een gegeven moment werd het te extreem. Ik sloeg alle ochtenduren op school over, enkel en alleen om het feit dat ik mijn bed niet uit kon komen. En 'niet' was bij mij ook écht niet. Het gevoel was niet te vergelijken met te weinig uren slapen, het was meer een soort halve coma. Het duurde uren voordat ik 'wakker' was en de omgeving tot me doordrong. In het weekend lag ik tot minimaal 13.00 u in bed!! Ik sliep zeker 11 uur, achter elkaar door. Ik moet wel zeggen dat ik de pillen altijd 's avonds innam omdat ik 's ochtends op hele onregelmatige tijden opstond. Maar in ieder geval waren de bijwerkingen té extreem. In een maatschappij met school en werk is het gewoon niet te doen. Ook overdag had ik een enorme 'brain fog' en was ik doodmoe. Ik werd passief en lusteloos en ondernam uit mezelf bijna niets actiefs meer. Door een stad lopen was al uiterst vermoeiend. Op een gegeven moment ben ik met de pillen gestopt, ik was toen 17,5 jaar. Vanwege de te sterke bijwerking(en), maar ook omdat ik emotioneel veel sterker was geworden dan toen ik 14 was. De psych vond ook dat het goed met me ging en dat ik me enorm had ontwikkeld ten opzichte van 3,5 jaar geleden. Ik wist het zelf ook, ik was echt een serieuze, standvastige volwassene aan het worden. Wel leuk dus die bevestiging! Ik ben op mijn gevoel gaan afbouwen. Ik had geen enkele bijwerking, maar voelde me juist steeds rustiger worden. In het begin heb ik bijna een week gedaan over het afbouwen van 1 mg naar 0,8 mg. Daarna iedere week steeds 0,2 mg eraf. Dat ging echt supergoed. Uiteindelijk was ik na een week of 6, 7 helemaal van de Risperdal af. Hoe het nu gaat? Nou ja, ik zit in een behoorlijk sociaal isolement helaas en heb maar 1 echte goede vriendin, verder geen netwerk... Maar puur met mijzelf gaat het heel erg goed!! Ik ben echt stabiel geworden nu. Zo'n groot verschil. Het 'grappige' is dat de dingen die Risperdal bij iemand zouden moeten verhelpen (volgens internet), juist bij mij zijn verholpen nadat ik gestopt was. * Mijn hoofd is veel 'lichter'. Thuis merken ze het ook. Ik ben echt zachter geworden. Stemming is meer gestabiliseerd. Als ik soms down word van een bepaald iets, dan heb ik er zelf veel meer de regie over, en het is veel minder intens. Ook cognitief ben ik heel sterk. Ik weet precies waar 'de fout' ligt. Vaak vraag ik mezelf af: maar wáárom voel ik dit eigenlijk? Het helpt wel. En trouwens, een beetje down is iedereen weleens hè. Je moet geen zombie willen worden. Somberheid komt bij mij vaak ook omdat ik iets zo mooi vind (vaak in sociale situaties), dat ik het zelf niet kan verwerken. Ik vind het ook stiekem wel mooi soms of zo, zo'n intens gevoelsleven. :) * Emoties voelen meer 'van mijzelf'. Ik kan meer genieten van dingen. Kan de 'kern' voelen of zo. Heel typisch. Over mijn eigen gedachten en patronen heb ik ook veel meer regie. Met de Risperdal voelde het énorm 'zwaar' en passief aan in mijn hoofd. Alsof het allemaal heel erg gedrukt werd. Ik kon als het ware zelf de macht over wat zich daar afspeelde niet meer in handen krijgen. Mijn stemmingswisselingen waren toen echt héél erg. Ook was ik veel angstiger en had ik een gebrek aan vermogen om mezelf daarin te stoppen. * Veel en veel minder neurotisch, obsessie-neigend en kriegel. Dwangneurose is weg!! Dwangmatige trekjes rond het eten (vanwege voedselvergifiting), zijn nu normaal geworden. Ik ben nog steeds gewoon alert, maar op een normale, gezonde manier, absoluut niet meer doorgeschoten in patronen, het is een gigantisch verschil met toen ik nog Risperdal gebruikte. De hele dwangmatigheid is eraf! Ook het dwangmatige denken, waar is dat gebleven? Sinds de Risperdal heb ik dit niet meer. Dat is zo geleidelijk gegaan dat ik de overgang niet eens heb gemerkt. Pas nu sta ik er bij stil! Met Risperdal sloegen de stoppen echt door op het gebied van angstigheid t.o. eten. Ik was echt zwaar angstig en sloeg helemaal door in het doemdenken. Zonder Risperdal kan ik een stuk zuiverder denken en beoordelen, ben ik me veel bewuster van dingen. * Lichamelijk actiever en slaap eindelijk gewoon normale tijden! Uiteraard is ook mijn situatie veranderd en ben ik geen 'tienertje' meer. Dus ook dat zal meespelen. Maar toch: ik ben zo blij dat ik met de Risperdal gestopt ben. Ik moet er soms nog steeds een beetje aan wennen dat ik 's avonds alleen de vitamines hoef te nemen. :) Wie zich in mijn verhaal herkend: laat jezelf niet als een machine bediend worden door psychiaters. Denk zelf eens na over de medicatie: wat zou er eventueel kunnen veranderen als je zou minderen of stoppen? Wat is eigenlijk de werking van Risperdal zoals ík die ervaar? Kijk, als je nou echt aanleg hebt voor psychoses of schizofrenie, snap ik dat stoppen met medicatie niet zo reëel is. Maar als je bijv. al op een lage dosis zit en het om minder ernstige problemen gaat... Het kan echt veel veranderen om te stoppen, desnoods te kijken hoe het gaat! Ik ben heel blij dat ik nu voor mezelf ben gaan denken. Risperdal was eigenlijk niet het juiste medicijn voor mij, dat zie ik nu ook. Het heeft verkeerde dingen met mijn hersenen gedaan, vooral emotioneel gezien was ik de regie kwijt, maar minder bozig was ik dan weer wél. De gevoelens met Risperdal waren veel meer op mijzelf gericht, wat natuurlijk ook niet de bedoeling was. De boosheid is na het stoppen niet meer teruggekomen. Dat verwachtte ik ook niet: ik ben een stuk 'rijper' geworden, ik zat toen midden in de puberteit. Al met al een ervaring die mijn besef m.b.t. medicatie heeft veranderd en in de toekomst wellicht een bijdrage kan leveren voor het niet opnieuw begaan van een foute keuze. Ik heb 3,5 jaar Risperdal gebruikt. Ik begon toen ik 14 jaar was en ben doorgegaan tot ik 17,5 jaar was. Ik ben begonnen met 0,75 mg, een lage dosis, omdat de eigenlijke werking van Risperdal niet het probleem oplost dat ik had. Maar in lage doseringen kan het helpen bij stemming en gedrag, aldus de psych. In die tijd had ik echt superveel nare dingen op mijn bordje gekregen in een korte tijd, dus ik zat er toen behoorlijk doorheen. Ik wist werkelijk niet waar naartoe te vluchten met mijn emoties. Ook omdat ik toen midden in de puberteit zat had ik nog niet het rationele denkvermogen dat een adolescent/volwassene wel heeft. Op school had ik geen vriendinnen en thuis was ik eeuwen bezig met het maken van huiswerk met de huiswerkbegeleiding omdat mijn discipline 0 was. Ik kon me nergens toe zetten. Het was echt vreselijk. Op school was ik extreem timide, maar thuis was ik dan een soort zombie. Doordat school en het telkens alleen zijn heel veel van mij vergden, had ik veel moeite om terug te 'stabiliseren'. Ik was behoorlijk explosief thuis, snel opstandig, huilen, ik kon niks hebben. Ook in mijn hoofd maalde het maar door. Ik ben normaal een enorm zachtaardig persoon, boos worden is niks voor mij. Maar gezien de slechte omstandigheden was ik echt op aan het raken. Ik ben in de 1e 6 maanden dat ik Risperdal gebruikte, 5 kg aangekomen. Van 60 naar 65. Ik was in het jaar daarvoor ook al 10 kg aangekomen omdat ik meer, en vooral vetter, begon te eten. Na die 6 maanden was ik vanwege een extreme angst voor voedselvergiftiging, in een maand 10 kg kwijtgeraakt. Dit is er nooit meer aangekomen. Wel 'moest' ik door die angst van de psych naar 1 mg toe. Mijn eetpatroon is radicaal veranderd en ik zit/zat gemiddeld op 53 kg (bij 1,70 m) en ben/was echt een tenger meisje om te zien. Ik alleen maar trots op mijn mooie postuur natuurlijk. Honger van de Risperdal had ik toen niet meer, voor dat afvallen wel. Ik merkte niks meer van aankomen. Viel zelfs makkelijk af als ik niet oplette dat ik genoeg at. Volgens mij was ik behoorlijk gezegend daarin. En ja, je moet gewoon niet toegeven aan een behoefte naar een (té) grote energie-inname. Maar niet iedereen kan dat even goed. Zelf ben ik behoorlijk getraind daarin, maar dat was destijds ook wel anders. Ik dacht ook helemaal niet na bij het snoepen en eten. Ik tel nu elke dag de calorieën en ben heel precies met wat gezond is en wat niet etc. Helaas heb ik kort na de ophoging van de Risperdal, een dwangneurose gekregen. Geen hele extreme, maar wel eentje waar ik last van had. Deze is overgegaan(!!), precies rond de periode dat ik helemaal afgebouwd was. Ik werd extreem neurotisch van de Risperdal. Ook kwam er een somatoforme stoornis bij en was ik bang dat ik de ene na de andere erge ziekte had. Ik had namelijk opeens overal hele erge pijn, waardoor ik ineens heel bang was dat ik iets had. Door mijn grote medische kennis had ik vaak precies de symptomen die bij een bepaalde ziektebeeld hoorden. Het leek allemaal heel echt. Maar deze pijn kwam duidelijk voort uit onverwerkte emoties, een overbelaste ziel en stress. Rond het eind van de Risperdal-periode kreeg ik gelukkig steeds meer de macht over de symptomen en wist ik hoe ik het moest onderdrukken. Ik kreeg er handigheid in. Een andere bijwerking die ik met Risperdal ervaarde, was héél veel slapen. Man wat was ik suf!! Ik kon me tot niets meer zetten. Op een gegeven moment werd het te extreem. Ik sloeg alle ochtenduren op school over, enkel en alleen om het feit dat ik mijn bed niet uit kon komen. En 'niet' was bij mij ook écht niet. Het gevoel was niet te vergelijken met te weinig uren slapen, het was meer een soort halve coma. Het duurde uren voordat ik 'wakker' was en de omgeving tot me doordrong. In het weekend lag ik tot minimaal 13.00 u in bed!! Ik sliep zeker 11 uur, achter elkaar door. Ik moet wel zeggen dat ik de pillen altijd 's avonds innam omdat ik 's ochtends op hele onregelmatige tijden opstond. Maar in ieder geval waren de bijwerkingen té extreem. In een maatschappij met school en werk is het gewoon niet te doen. Ook overdag had ik een enorme 'brain fog' en was ik doodmoe. Ik werd passief en lusteloos en ondernam uit mezelf bijna niets actiefs meer. Door een stad lopen was al uiterst vermoeiend. Op een gegeven moment ben ik met de pillen gestopt, ik was toen 17,5 jaar. Vanwege de te sterke bijwerking(en), maar ook omdat ik emotioneel veel sterker was geworden dan toen ik 14 was. De psych vond ook dat het goed met me ging en dat ik me enorm had ontwikkeld ten opzichte van 3,5 jaar geleden. Ik wist het zelf ook, ik was echt een serieuze, standvastige volwassene aan het worden. Wel leuk dus die bevestiging! Ik ben op mijn gevoel gaan afbouwen. Ik had geen enkele bijwerking, maar voelde me juist steeds rustiger worden. In het begin heb ik bijna een week gedaan over het afbouwen van 1 mg naar 0,8 mg. Daarna iedere week steeds 0,2 mg eraf. Dat ging echt supergoed. Uiteindelijk was ik na een week of 6, 7 helemaal van de Risperdal af. Hoe het nu gaat? Nou ja, ik zit in een behoorlijk sociaal isolement helaas en heb maar 1 echte goede vriendin, verder geen netwerk... Maar puur met mijzelf gaat het heel erg goed!! Ik ben echt stabiel geworden nu. Zo'n groot verschil. Het 'grappige' is dat de dingen die Risperdal bij iemand zouden moeten verhelpen (volgens internet), juist bij mij zijn verholpen nadat ik gestopt was. * Mijn hoofd is veel 'lichter'. Thuis merken ze het ook. Ik ben echt zachter geworden. Stemming is meer gestabiliseerd. Als ik soms down word van een bepaald iets, dan heb ik er zelf veel meer de regie over, en het is veel minder intens. Ook cognitief ben ik heel sterk. Ik weet precies waar 'de fout' ligt. Vaak vraag ik mezelf af: maar wáárom voel ik dit eigenlijk? Het helpt wel. En trouwens, een beetje down is iedereen weleens hè. Je moet geen zombie willen worden. Somberheid komt bij mij vaak ook omdat ik iets zo mooi vind (vaak in sociale situaties), dat ik het zelf niet kan verwerken. Ik vind het ook stiekem wel mooi soms of zo, zo'n intens gevoelsleven. :) * Emoties voelen meer 'van mijzelf'. Ik kan meer genieten van dingen. Kan de 'kern' voelen of zo. Heel typisch. Over mijn eigen gedachten en patronen heb ik ook veel meer regie. Met de Risperdal voelde het énorm 'zwaar' en passief aan in mijn hoofd. Alsof het allemaal heel erg gedrukt werd. Ik kon als het ware zelf de macht over wat zich daar afspeelde niet meer in handen krijgen. Mijn stemmingswisselingen waren toen echt héél erg. Ook was ik veel angstiger en had ik een gebrek aan vermogen om mezelf daarin te stoppen. * Veel en veel minder neurotisch, obsessie-neigend en kriegel. Dwangneurose is weg!! Dwangmatige trekjes rond het eten (vanwege voedselvergifiting), zijn nu normaal geworden. Ik ben nog steeds gewoon alert, maar op een normale, gezonde manier, absoluut niet meer doorgeschoten in patronen, het is een gigantisch verschil met toen ik nog Risperdal gebruikte. De hele dwangmatigheid is eraf! Ook het dwangmatige denken, waar is dat gebleven? Sinds de Risperdal heb ik dit niet meer. Dat is zo geleidelijk gegaan dat ik de overgang niet eens heb gemerkt. Pas nu sta ik er bij stil! Met Risperdal sloegen de stoppen echt door op het gebied van angstigheid t.o. eten. Ik was echt zwaar angstig en sloeg helemaal door in het doemdenken. Zonder Risperdal kan ik een stuk zuiverder denken en beoordelen, ben ik me veel bewuster van dingen. * Lichamelijk actiever en slaap eindelijk gewoon normale tijden! Uiteraard is ook mijn situatie veranderd en ben ik geen 'tienertje' meer. Dus ook dat zal meespelen. Maar toch: ik ben zo blij dat ik met de Risperdal gestopt ben. Ik moet er soms nog steeds een beetje aan wennen dat ik 's avonds alleen de vitamines hoef te nemen. :) Wie zich in mijn verhaal herkend: laat jezelf niet als een machine bediend worden door psychiaters. Denk zelf eens na over de medicatie: wat zou er eventueel kunnen veranderen als je zou minderen of stoppen? Wat is eigenlijk de werking van Risperdal zoals ík die ervaar? Kijk, als je nou echt aanleg hebt voor psychoses of schizofrenie, snap ik dat stoppen met medicatie niet zo reëel is. Maar als je bijv. al op een lage dosis zit en het om minder ernstige problemen gaat... Het kan echt veel veranderen om te stoppen, desnoods te kijken hoe het gaat! Ik ben heel blij dat ik nu voor mezelf ben gaan denken. Risperdal was eigenlijk niet het juiste medicijn voor mij, dat zie ik nu ook. Het heeft verkeerde dingen met mijn hersenen gedaan, vooral emotioneel gezien was ik de regie kwijt, maar minder bozig was ik dan weer wél. De gevoelens met Risperdal waren veel meer op mijzelf gericht, wat natuurlijk ook niet de bedoeling was. De boosheid is na het stoppen niet meer teruggekomen. Dat verwachtte ik ook niet: ik ben een stuk 'rijper' geworden, ik zat toen midden in de puberteit. Al met al een ervaring die mijn besef m.b.t. medicatie heeft veranderd en in de toekomst wellicht een bijdrage kan leveren voor het niet opnieuw begaan van een foute keuze.

Risperdal

08-10-2017 | Man | 19
risperidon (3mg)
Autisme

Effectiviteit

Hoeveelheid bijwerkingen

Ik gebruik dit medicijn al sinds ik 2 1/2 jaar was. Voorgaande jaren 1mg 's morgens en 1,5mg 's avonds. Sindskort gebruik ik 's avonds 3mg, omdat ik laatst angsten kreeg. Toen besloot de specialist om de dosering te verdubbelen. Maar nu heb ik meer last van puisten, maagzuur en ik ben vaak moe overdag.

Risperdal

15-06-2017 | Man | 19
risperidon (1mg)
Autisme

Effectiviteit

Hoeveelheid bijwerkingen

Risperdal

17-11-2016 | Man | 19
risperidon (1,5mg)
Angst

Effectiviteit

Hoeveelheid bijwerkingen

Ik slik hef voor angst en randpshygotische gedachtes. Het helpt mij goed maar nog niet goed genoeg. Ik ga waarschijnlijk overstappen op een ander medicijn want je komt er van aan. Hiermee bedoel ik dat je heel veel trek hebt in eten de heledag door.

1 2 3 4 5 6 7

Medicijnen met de meeste ervaringen

Mirena (2330)	-	Anticonceptie - overig
Citalopram (1385)	-	Depressie - antidepressiva SSRI
Simvastatine (1212)	-	Cholesterol
Paroxetine (1212)	-	Depressie - antidepressiva SSRI
Champix (1159)	-	Verslavingsziekten
Sertraline (1142)	-	Depressie - antidepressiva SSRI
Venlafaxine (951)	-	Depressie - antidepressiva overig
Tramadol (915)	-	Pijn - morfine-achtigen
Thyrax Duotab (875)	-	Schildklier - hypothyroidie (traagwerkend)
Omeprazol (823)	-	Maagzuur - protonpompremmers
Metoprolol (773)	-	Bloeddruk - betablokkers
Lyrica (768)	-	Epilepsie
Mirtazapine (662)	-	Depressie - antidepressiva overig
Efexor (657)	-	Depressie - antidepressiva overig
Amitriptyline (643)	-	Depressie - antidepressiva TCA
Furabid (639)	-	Antibiotica - urineweginfectie
Seroquel (631)	-	Psychose / schizofrenie - antipsychotica
Ethinylestradiol / Levonorgestrel (622)	-	Anticonceptie - eenfase
Amoxicilline (599)	-	Antibiotica - penicillines breedspectrum
Metformine (589)	-	Diabetes (suikerziekte) - orale middelen
Wellbutrin XR (589)	-	Verslavingsziekten
Implanon (hormoonimplantaat) (543)	-	Anticonceptie - overig
Lexapro (507)	-	Depressie - antidepressiva SSRI
Escitalopram (497)	-	Depressie - antidepressiva SSRI
Concerta (483)	-	ADHD - psychostimulantia
Roaccutane (472)	-	Acne
Amoxicilline / Clavulaanzuur (462)	-	Antibiotica - penicillines breedspectrum
Amlodipine (433)	-	Bloeddruk - calciumantagonisten
Dexamfetamine (428)	-	ADHD - psychostimulantia
Euthyrox (424)	-	Schildklier - hypothyroidie (traagwerkend)

De reviews op deze pagina zijn door de gebruikers gegenereerd en vervolgens gelezen en aangepast alvorens goedkeuring, om zo te voldoen aan onze standaarden wat betreft een review voor een medicijn. Voor het delen van ervaringen is geen medische kennis noodzakelijk. Op deze manier geven de reviews alleen een beeld van de ervaring van de schrijvers en niet die van de eigenaar van deze website. Denk er aan dat de ervaringen kunnen verschillen van persoon tot persoon en dat u voor medisch advies altijd contact op moet nemen met uw arts of apotheker.