Angststoornis

Een half jaar geleden slikte ik 10mg Citalopram in de avond, maar dit hielp niet, sterker mijn slaapklachten verergerden. nu slik ik 20mg Citalopram en ik voel me echt rustig en kalm dat heb ik me in mijn leven nog nooit gevoeld. Met daarbij psycho educatie over slaap (iemand van 50 jaar heeft maar 7 -8 uur slaap nodig) en cgt voel ik met echt gelukkig sinds een maand! Een half jaar geleden slikte ik 10mg Citalopram in de avond, maar dit hielp niet, sterker mijn slaapklachten verergerden. nu slik ik 20mg Citalopram en ik voel me echt rustig en kalm dat heb ik me in mijn leven nog nooit gevoeld. Met daarbij psycho educatie over slaap (iemand van 50 jaar heeft maar 7 -8 uur slaap nodig) en cgt voel ik met echt gelukkig sinds een maand!

werkt prima bij slecht slapen! mits je het niet elke dag inneem . het is wel erg verslavend dus pas hier mee op . ik heb periodes gehad waarbij ik heel erg depressief was dan werkt dit middel niet! werkt prima bij slecht slapen! mits je het niet elke dag inneem . het is wel erg verslavend dus pas hier mee op . ik heb periodes gehad waarbij ik heel erg depressief was dan werkt dit middel niet!

Ben begonnen met Anafranil. Gebruik nu al jaren Citalopram. Prima resultaat. Veel beter dan met zombiemiddel Anafranil. Ben begonnen met Anafranil. Gebruik nu al jaren Citalopram. Prima resultaat. Veel beter dan met zombiemiddel Anafranil.

Ik heb na veel overleg en na lang nadenken de stap gezet om te starten met AD. De huisarts heeft citalopram voorgeschreven en ik ben toen begonnen met 10 mg. Ik was al mentaal voorbereid op de bijwerkingen tijdens het opbouwen, maar ondanks dat viel het me toch zwaar. Ik gebruikte het alleen wegens een sociale fobie waar ik last van had en voor de rest ben ik iemand die be[lees meer...]st goed functioneert. Maar het had mij verandert in een zogezegde zombie. Ik sliep niet meer en had opeens constant paniekaanvallen (hiervoor nooit gehad). Het leven was uit me gezogen leek het, terwijl ik normaal best een vrolijk en levendig persoon ben. Na uiteindelijk 2 weken amper geslapen te hebben, ben ik na een spoedafspraak met de arts direct gestopt en overgestapt naar venlafaxine. Hierna zijn alle klachten verdwenen en was ik weer de ' vrolijke ik'. Er zullen vast genoeg zijn die baat hebben bij citalopram, maar het enige waar ik aan kan denken is mijn helse ervaring.. Ik heb na veel overleg en na lang nadenken de stap gezet om te starten met AD. De huisarts heeft citalopram voorgeschreven en ik ben toen begonnen met 10 mg. Ik was al mentaal voorbereid op de bijwerkingen tijdens het opbouwen, maar ondanks dat viel het me toch zwaar. Ik gebruikte het alleen wegens een sociale fobie waar ik last van had en voor de rest ben ik iemand die best goed functioneert. Maar het had mij verandert in een zogezegde zombie. Ik sliep niet meer en had opeens constant paniekaanvallen (hiervoor nooit gehad). Het leven was uit me gezogen leek het, terwijl ik normaal best een vrolijk en levendig persoon ben. Na uiteindelijk 2 weken amper geslapen te hebben, ben ik na een spoedafspraak met de arts direct gestopt en overgestapt naar venlafaxine. Hierna zijn alle klachten verdwenen en was ik weer de ' vrolijke ik'. Er zullen vast genoeg zijn die baat hebben bij citalopram, maar het enige waar ik aan kan denken is mijn helse ervaring..

Ik was begonnen op voorschrift van de huisarts met citalopram. Ik ben na 2 maanden noodgedwongen gestopt wegens verschrikkelijke bijwerkingen . Daarna overgestapt naar venlafaxine 37,5 en 3 dagen later al naar 75 mg. Ik heb letterlijk geen bijwerkingen gehad en het leek net een wondermiddel op het moment zelf. Ik kon weer slapen, had geen paniek weer en was over het algeme[lees meer...]en rustig. Het sloeg ook direct aan bij mij en heb dus niet een aantal weken moeten slikken totdat ik effect merkte. Alleen heeft alles een nadeel, en ook dus venlafaxine. Want ik ben er wel erg van aangekomen, namelijk tegen de 20 kilo aan in iets langer dan een half jaar. Dus nu weer besloten om volledig te stoppen met antidepressiva. Ik was begonnen op voorschrift van de huisarts met citalopram. Ik ben na 2 maanden noodgedwongen gestopt wegens verschrikkelijke bijwerkingen . Daarna overgestapt naar venlafaxine 37,5 en 3 dagen later al naar 75 mg. Ik heb letterlijk geen bijwerkingen gehad en het leek net een wondermiddel op het moment zelf. Ik kon weer slapen, had geen paniek weer en was over het algemeen rustig. Het sloeg ook direct aan bij mij en heb dus niet een aantal weken moeten slikken totdat ik effect merkte. Alleen heeft alles een nadeel, en ook dus venlafaxine. Want ik ben er wel erg van aangekomen, namelijk tegen de 20 kilo aan in iets langer dan een half jaar. Dus nu weer besloten om volledig te stoppen met antidepressiva.

Omdat ik door Olanzapine de vreetziekte kreeg ben ik op advies van de psychiater geswitched naar Abilify ook wel Aripiprazol genoemd. Met Abilify is de constante honger voorbij. De effecten waar ik met deze medicatie last van heb zijn rugpijn, hoofdpijn en snel geïrriteerd. Dat neem ik maar voor lief omdat ik met Olanzapine 3 kilo groeide in 2 weken, deels door meer eten [lees meer...]maar ook deels doordat ik aankwam zonder dat ik er invloed op had. Heb een periode strak gegeten en toch bleef ik aankomen. Voor mij een topmedicijn, de effecten tegen angst zijn voor een groot deel voorbij en geen extra kilos er meer bij. Nu weer bezig met het ketogeen dieet om deze 3 kilo eraf te krijgen. Na veel zoeken op internet ben ik in contact gekomen met het keto dieet. Afgelopen jaar ben ik hier 30 kilo mee afgevallen. Dit toen in combinatie met Escitalopram 15 mg, 1 x dags. Voor meer info over keto en hoe dit te volgen heb ik de faq over keto gebruikt. Omdat ik door Olanzapine de vreetziekte kreeg ben ik op advies van de psychiater geswitched naar Abilify ook wel Aripiprazol genoemd. Met Abilify is de constante honger voorbij. De effecten waar ik met deze medicatie last van heb zijn rugpijn, hoofdpijn en snel geïrriteerd. Dat neem ik maar voor lief omdat ik met Olanzapine 3 kilo groeide in 2 weken, deels door meer eten maar ook deels doordat ik aankwam zonder dat ik er invloed op had. Heb een periode strak gegeten en toch bleef ik aankomen. Voor mij een topmedicijn, de effecten tegen angst zijn voor een groot deel voorbij en geen extra kilos er meer bij. Nu weer bezig met het ketogeen dieet om deze 3 kilo eraf te krijgen. Na veel zoeken op internet ben ik in contact gekomen met het keto dieet. Afgelopen jaar ben ik hier 30 kilo mee afgevallen. Dit toen in combinatie met Escitalopram 15 mg, 1 x dags. Voor meer info over keto en hoe dit te volgen heb ik de faq over keto gebruikt.

Mijn broer heb ik door dit horror spulletje van een kern gezonde jonge kerel in 4 dagen tijd zien aftakelen in een compleet wrak . Hij begon opeens spastische armen en benen te krijgen en enorme pijn door heel zijn lichaam wat ie daarvoor nog nooit had gehad , niet om aan te zien verschrikkelijk . Ik snap werkelijk de dokters niet dit dit vergif ook maar durven voor te sch[lees meer...]rijven gewoonweg misdadig . Dit moet ala minuut verboden worden het is puur vergif rotzooi . Mijn broer heb ik door dit horror spulletje van een kern gezonde jonge kerel in 4 dagen tijd zien aftakelen in een compleet wrak . Hij begon opeens spastische armen en benen te krijgen en enorme pijn door heel zijn lichaam wat ie daarvoor nog nooit had gehad , niet om aan te zien verschrikkelijk . Ik snap werkelijk de dokters niet dit dit vergif ook maar durven voor te schrijven gewoonweg misdadig . Dit moet ala minuut verboden worden het is puur vergif rotzooi .

Afgelopen augustus crashte ik, van de psychiater kreeg ik Seroquel. Mn emoties vlakte af, dus op dat gebied werkte het. Ik slik al meer dan 20 jaar medicatie, tegen paniek en depressie, maar dit is de grootste rotzooi die ik ooit gehad heb. Binnen een maand was ik 14 kg aangekomen en aan het einde van de rit 20 kg. Ineens ging ik van een bmi van 20 naar een van 26 en h[lees meer...]ad ik dus overgewicht. Ik probeer er nu al een paar maanden vanaf te komen en echt heel makkelijk gaat het niet. De hoeveelheid die ik moet pakken tegen paniek is heel hoog, daar is dit medicijn ook niet voor gemaakt. Ik ben nu van 500mg inmiddels afgebouwd naar 300 mg, in 2 weken. De seroquel wordt vervangen door Fluanxol een medicijn dat ik eerder had in een lagere dosering, waarbij ik geen last van bijwerkingen had. Psychiaters zijn eigenlijk niet kritisch genoeg naar dit medicijn, in Amerika is het zelfs verboden om de ernstige bijwerkingen. Overwicht heeft weer ernstige andere gevolgen, zoals diabetes en te hoog cholesterolgehalte. Ik schrijf eigenlijk nooit iets over mn medicijnen, maar het liefst waarschuw ik iedereen voor seroquel. Zoek naar een ander alternatief als dat mogelijk is. Afgelopen augustus crashte ik, van de psychiater kreeg ik Seroquel. Mn emoties vlakte af, dus op dat gebied werkte het. Ik slik al meer dan 20 jaar medicatie, tegen paniek en depressie, maar dit is de grootste rotzooi die ik ooit gehad heb. Binnen een maand was ik 14 kg aangekomen en aan het einde van de rit 20 kg. Ineens ging ik van een bmi van 20 naar een van 26 en had ik dus overgewicht. Ik probeer er nu al een paar maanden vanaf te komen en echt heel makkelijk gaat het niet. De hoeveelheid die ik moet pakken tegen paniek is heel hoog, daar is dit medicijn ook niet voor gemaakt. Ik ben nu van 500mg inmiddels afgebouwd naar 300 mg, in 2 weken. De seroquel wordt vervangen door Fluanxol een medicijn dat ik eerder had in een lagere dosering, waarbij ik geen last van bijwerkingen had. Psychiaters zijn eigenlijk niet kritisch genoeg naar dit medicijn, in Amerika is het zelfs verboden om de ernstige bijwerkingen. Overwicht heeft weer ernstige andere gevolgen, zoals diabetes en te hoog cholesterolgehalte. Ik schrijf eigenlijk nooit iets over mn medicijnen, maar het liefst waarschuw ik iedereen voor seroquel. Zoek naar een ander alternatief als dat mogelijk is.

INTRODUCITE Ik heb mijn hele leven last gehad van een serieuze angststoornis en sinds mijn tienerjaren ook depressie. Dat is sinds het volwassen leven wel beter geworden, maar makkelijk werd het nooit. Mijn ouders waren altijd zeer tegen het gebruik van medicatie, omdat het je 'complete persoonlijkheid veranderd', ofzo. Ik ben het er helemaal mee eens dat ze mij zelf de k[lees meer...]euze hebben laten maken, maar de afkeurende blikken zag ik al van een kilometer aankomen. Afijn, op mijn 21e ben ik weer in therapie gegaan met een hoop enthousiasme. Ik ben bij een dokter in Arnhem beland, wat ik een enorme aanrader vind. Ik gaf aan interesse te hebben in medicatie, een nieuwsgierigheid. Via contact met hun psychiater zijn we bij Prozac, Fluoxitine uitgekomen. BEGIN GEBRUIK We gebruikten een opbouwschema van 5mg-10mg-15mg en uiteindelijk mijn vaste prik van 20mg per dag. Dat was lekker spannend, om te testen of ik er bijwerkingen van zou krijgen. Het goede nieuws is dat ik tegenwoordig totaal geen bijwerkingen ervaar, naast een constant verlaagd libido. Als je hier problemen mee hebt zou ik er op letten, voor mij persoonlijk vind ik het wel fijn. Wel kreeg ik in de eerste week, al zou het maar een dag of drie zijn, last van een zekere verwardheid. Ik heb op een gegeven moment naar het plafond gestaard voor meerdere uren en kwam er bezweet uit. Maar dat is wel het ergste wat er is gebeurt, en of dat gewenning of placebo was kan ik je ook niet met zekerheid vertellen. Het was niet eng, ofzo, maar dit middel werkt in de hersenen dus het is logisch dat dat even door elkaar wordt geschud. RESULTAAT Na een maand, misschien twee, was ik compleet gewend aan dit middel. Ik kan de volgende resultaten beschrijven: Een vermindering in fobieën: ik heb mijn hele leven een vreselijke fobie voor honden gehad, wat het dagelijks leven erg voor mij belemmerde. Fluoxetine hielp mij om het grotere plaatje te zien; in plaats van dat ik dacht "Ik ben bang, dus ik ben in gevaar" dacht ik "ik ben bang, maar dat betekent niet meteen dat ik in gevaar ben". Ik begon het makkelijker te vinden om mijn angsten te redeneren. Zo ook is mijn studie erop voorruit gegaan, omdat ik hiermee ben gestopt! Ik had eindelijk het vertrouwen dat er een betere oplossing moest zijn dan dagelijks angstaanvallen hebben over deze studie, en dat ik misschien iets anders moest gaan doen. Fluoxetine hielp mij hierbij te gaan van stoppen met studie = geen werk = geen geld = geen eten = dood, naar stoppen met studie = niet meer miserabel zijn = nieuwe kansen = beter leven = verstandige keuze. Ik ben nu bijna klaar met mijn nieuwe studie en klaar om het werkveld in te gaan, en ben gelukkiger en zelfstandiger dan ooit. Ik heb eindelijk dingen gedaan waar ik mezelf zo lang in tegenhield; ik ben voor het eerst alleen op vakantie gegaan, ben eindelijk begonnen met paardrijden, spreek die vriendin weer die ik zo lang niet heb gesproken. En geen angstaanvallen meer, alleen aangevallen door een mep van geluk, een bijwerking van of de medicatie of mijn verbetering van levenskwaliteit. Ik wil, als ik het zo mag stellen, eindelijk niet meer dood. CONCLUSIE Dit is natuurlijk allemaal met BEHULP van Fluoxetine. Ik had hiernaast ook een fantastische psycholoog en (nog steeds) de beste partner die iemand zich kan wensen. En een gezonde dosis motivatie (of in ieder geval een dosis ik-ben-hier-klaar-mee) En mijn familie? "Wat ben je toch gelukkig de laatste tijd" "Ik zie ineens een hele nieuwe jij" "vroeger was dat wel anders" volgens mij heeft medicatie niet mijn persoonlijkheid 'compleet veranderd', maar alleen het beste erin uitgebracht. Ik raad het middel aan in overleg met je huisarts en/of psycholoog en/of psychiater. Het is haast onmogelijk om zeker te weten of het door de medicatie komt of dat ik gewoonweg ben 'opgegroeid', en ik heb nog steeds depressieve gedachtes en o.a uitstelgedrag, dus het is geen wondermiddel ofzo, maar... Weet je wel wanneer je honger hebt, en je je daardoor heel slecht voelt? En dan eet je en dan kun je er weer even tegenaan? Dat is fluoxetine voor mij. Ik kan ook best nog wat uurtjes zonder een boterham, maar beter geef je je lichaam gewoon wat het nodig heeft. Je bent als het goed is volwassen genoeg om deze keuze te maken. En stel, het werkt vreselijk, je wordt er wel een 'zombie' van? Dan mag en kun je stoppen. De controle ligt in jouw handen. Ik ga zelf mogelijk proberen te stoppen met de medicatie, om te kijken of de resultaten dan nog blijven. Maar voor mijn part heb ik het nodig en ga ik hier nog 5 jaar mee verder, of 10. Of de rest van mijn leven. Die beslissing is de mijne, en van niemand anders. INTRODUCITE Ik heb mijn hele leven last gehad van een serieuze angststoornis en sinds mijn tienerjaren ook depressie. Dat is sinds het volwassen leven wel beter geworden, maar makkelijk werd het nooit. Mijn ouders waren altijd zeer tegen het gebruik van medicatie, omdat het je 'complete persoonlijkheid veranderd', ofzo. Ik ben het er helemaal mee eens dat ze mij zelf de keuze hebben laten maken, maar de afkeurende blikken zag ik al van een kilometer aankomen. Afijn, op mijn 21e ben ik weer in therapie gegaan met een hoop enthousiasme. Ik ben bij een dokter in Arnhem beland, wat ik een enorme aanrader vind. Ik gaf aan interesse te hebben in medicatie, een nieuwsgierigheid. Via contact met hun psychiater zijn we bij Prozac, Fluoxitine uitgekomen. BEGIN GEBRUIK We gebruikten een opbouwschema van 5mg-10mg-15mg en uiteindelijk mijn vaste prik van 20mg per dag. Dat was lekker spannend, om te testen of ik er bijwerkingen van zou krijgen. Het goede nieuws is dat ik tegenwoordig totaal geen bijwerkingen ervaar, naast een constant verlaagd libido. Als je hier problemen mee hebt zou ik er op letten, voor mij persoonlijk vind ik het wel fijn. Wel kreeg ik in de eerste week, al zou het maar een dag of drie zijn, last van een zekere verwardheid. Ik heb op een gegeven moment naar het plafond gestaard voor meerdere uren en kwam er bezweet uit. Maar dat is wel het ergste wat er is gebeurt, en of dat gewenning of placebo was kan ik je ook niet met zekerheid vertellen. Het was niet eng, ofzo, maar dit middel werkt in de hersenen dus het is logisch dat dat even door elkaar wordt geschud. RESULTAAT Na een maand, misschien twee, was ik compleet gewend aan dit middel. Ik kan de volgende resultaten beschrijven: Een vermindering in fobieën: ik heb mijn hele leven een vreselijke fobie voor honden gehad, wat het dagelijks leven erg voor mij belemmerde. Fluoxetine hielp mij om het grotere plaatje te zien; in plaats van dat ik dacht "Ik ben bang, dus ik ben in gevaar" dacht ik "ik ben bang, maar dat betekent niet meteen dat ik in gevaar ben". Ik begon het makkelijker te vinden om mijn angsten te redeneren. Zo ook is mijn studie erop voorruit gegaan, omdat ik hiermee ben gestopt! Ik had eindelijk het vertrouwen dat er een betere oplossing moest zijn dan dagelijks angstaanvallen hebben over deze studie, en dat ik misschien iets anders moest gaan doen. Fluoxetine hielp mij hierbij te gaan van stoppen met studie = geen werk = geen geld = geen eten = dood, naar stoppen met studie = niet meer miserabel zijn = nieuwe kansen = beter leven = verstandige keuze. Ik ben nu bijna klaar met mijn nieuwe studie en klaar om het werkveld in te gaan, en ben gelukkiger en zelfstandiger dan ooit. Ik heb eindelijk dingen gedaan waar ik mezelf zo lang in tegenhield; ik ben voor het eerst alleen op vakantie gegaan, ben eindelijk begonnen met paardrijden, spreek die vriendin weer die ik zo lang niet heb gesproken. En geen angstaanvallen meer, alleen aangevallen door een mep van geluk, een bijwerking van of de medicatie of mijn verbetering van levenskwaliteit. Ik wil, als ik het zo mag stellen, eindelijk niet meer dood. CONCLUSIE Dit is natuurlijk allemaal met BEHULP van Fluoxetine. Ik had hiernaast ook een fantastische psycholoog en (nog steeds) de beste partner die iemand zich kan wensen. En een gezonde dosis motivatie (of in ieder geval een dosis ik-ben-hier-klaar-mee) En mijn familie? "Wat ben je toch gelukkig de laatste tijd" "Ik zie ineens een hele nieuwe jij" "vroeger was dat wel anders" volgens mij heeft medicatie niet mijn persoonlijkheid 'compleet veranderd', maar alleen het beste erin uitgebracht. Ik raad het middel aan in overleg met je huisarts en/of psycholoog en/of psychiater. Het is haast onmogelijk om zeker te weten of het door de medicatie komt of dat ik gewoonweg ben 'opgegroeid', en ik heb nog steeds depressieve gedachtes en o.a uitstelgedrag, dus het is geen wondermiddel ofzo, maar... Weet je wel wanneer je honger hebt, en je je daardoor heel slecht voelt? En dan eet je en dan kun je er weer even tegenaan? Dat is fluoxetine voor mij. Ik kan ook best nog wat uurtjes zonder een boterham, maar beter geef je je lichaam gewoon wat het nodig heeft. Je bent als het goed is volwassen genoeg om deze keuze te maken. En stel, het werkt vreselijk, je wordt er wel een 'zombie' van? Dan mag en kun je stoppen. De controle ligt in jouw handen. Ik ga zelf mogelijk proberen te stoppen met de medicatie, om te kijken of de resultaten dan nog blijven. Maar voor mijn part heb ik het nodig en ga ik hier nog 5 jaar mee verder, of 10. Of de rest van mijn leven. Die beslissing is de mijne, en van niemand anders.

Ik ben bijna een week geleden gestart met deze medicatie (5 mg), omdat ik snel angstig ben (sociale angst en hypochondrie), me veel zorgen maak en daar ook somber van word. Therapie helpt een beetje, maar niet voldoende. Ik voel me vanaf dag 2 dat ik de medicatie slik erg slecht. Ik slaap niet, lig wakker (had ik voorheen nooit last van ondanks de angst en het gepieker) e[lees meer...]n zie elk uur op de klok voorbij komen. Ik ben de hele dag door misselijk, heb geen eetlust en wat ik nog het ergste vind is dat de klachten duidelijk verergeren; een grote toename van angst en piekeren en ook echt een heel depressief gevoel wat ik voorheen niet (in deze mate) had. Ik kan mijn bed amper uitkomen, ben lusteloos en heb nergens zin in, alsof er een zware deken over me heen ligt. Ik ben er erg van geschrokken en heb veel moeite om dit vol te houden, omdat het op dit moment echt zwaarder voelt dan een week geleden toen ik nog geen medicatie had. Ik lees overal dat het in het begin erger wordt en het echt een kwestie is van doorbijten, maar het valt me zo zwaar. Gisteren leek het wat beter te gaan; minder misselijk, iets meer rust en had ik ineens veel zin om te eten, maar dat was vanochtend weer helemaal weg. Dit vond ik frappant. Ik ben zo benieuwd naar jullie ervaringen en hoop echt dat het beter zal gaan. Ik ben bijna een week geleden gestart met deze medicatie (5 mg), omdat ik snel angstig ben (sociale angst en hypochondrie), me veel zorgen maak en daar ook somber van word. Therapie helpt een beetje, maar niet voldoende. Ik voel me vanaf dag 2 dat ik de medicatie slik erg slecht. Ik slaap niet, lig wakker (had ik voorheen nooit last van ondanks de angst en het gepieker) en zie elk uur op de klok voorbij komen. Ik ben de hele dag door misselijk, heb geen eetlust en wat ik nog het ergste vind is dat de klachten duidelijk verergeren; een grote toename van angst en piekeren en ook echt een heel depressief gevoel wat ik voorheen niet (in deze mate) had. Ik kan mijn bed amper uitkomen, ben lusteloos en heb nergens zin in, alsof er een zware deken over me heen ligt. Ik ben er erg van geschrokken en heb veel moeite om dit vol te houden, omdat het op dit moment echt zwaarder voelt dan een week geleden toen ik nog geen medicatie had. Ik lees overal dat het in het begin erger wordt en het echt een kwestie is van doorbijten, maar het valt me zo zwaar. Gisteren leek het wat beter te gaan; minder misselijk, iets meer rust en had ik ineens veel zin om te eten, maar dat was vanochtend weer helemaal weg. Dit vond ik frappant. Ik ben zo benieuwd naar jullie ervaringen en hoop echt dat het beter zal gaan.

Het is deze juni al 5 jaar geleden dat ik een zware paniekaanval kreeg door vroeger drugsgebruik en bang was dat er iets mis was met mijn hart en sindsdien kwam er een focus op mijn ademhaling. Ik zat ook in een toxische relatie en hierdoor was ik vaak hysterisch en in paniek. Ik vond geen rust meer dus kreeg ik een hyperfocus op mijn ademhaling waardoor ik angst kreeg en[lees meer...] manueel begin te ademen, waardoor mijn hart sneller gaat slaan. Ik ben al met vanalles gediagnosticeerd: pts, dwangstoornis, gegeneraliseerde angststoornis,... wanneer ik wakker word ‘s ochtends voel ik me relaxed van te slapen (dat doe ik gelukkig wel nog goed) en begint het weer helemaal opnieuw met de ademhaling. Dit al 5 jaar lang en kan het gewoon niet stoppen. Mijn nieuwe vriend (een schat van een man) sinds 2 jaar, wil erg graag kinderen en ik ben gewoon als de dood dat ik een zwangerschap en bevalling niet zou overleven na heel mijn verleden. Hoeveel kan een mens aan? Ik neem nu sinds een week Sertraline 25 Mg en buiten wat ongemakken de eerste twee dagen, weinig tot geen bijwerkingen, maar ook nog geen positieve veranderingen op te merken. Herkent iemand zich in mijn verhaal? Het dwangmatige denken aan 1 gedachte door angst? Moest het enkel mentaal blijven dat is 1 ding, maar het verstoord heel mijn fysieke gezondheid en vaak heb ik hartkloppingen 24h aan een stuk hierdoor. Ik heb reeds ademhalingstherapie gedaan, ik mediteer, beweeg veel meer en eet gezond. Ik voel me beetje ten einde raad. Ik laat de angst ook gewoon gebeuren i.p.v. ze weg te duwen. En toch blijft die obsessie zitten. Ik hoop echt dat Sertraline hier voor zal beginnen werken. Als iemand tips voor me heeft, graag want ik word echt moedeloos en wil zelf zo graag een gelukkig leven met nog een kindje met m’n vriend. (Heb 1 zoontje, ben onverwacht zwanger geworden op m’n 20 jaar en leefde toen heel ongezond). Ben nu 29 jaar en ntlk dolverliefd op m’n zoontje. Maar heel m’n leven is 1 stressknoop geweest... groetjes Het is deze juni al 5 jaar geleden dat ik een zware paniekaanval kreeg door vroeger drugsgebruik en bang was dat er iets mis was met mijn hart en sindsdien kwam er een focus op mijn ademhaling. Ik zat ook in een toxische relatie en hierdoor was ik vaak hysterisch en in paniek. Ik vond geen rust meer dus kreeg ik een hyperfocus op mijn ademhaling waardoor ik angst kreeg en manueel begin te ademen, waardoor mijn hart sneller gaat slaan. Ik ben al met vanalles gediagnosticeerd: pts, dwangstoornis, gegeneraliseerde angststoornis,... wanneer ik wakker word ‘s ochtends voel ik me relaxed van te slapen (dat doe ik gelukkig wel nog goed) en begint het weer helemaal opnieuw met de ademhaling. Dit al 5 jaar lang en kan het gewoon niet stoppen. Mijn nieuwe vriend (een schat van een man) sinds 2 jaar, wil erg graag kinderen en ik ben gewoon als de dood dat ik een zwangerschap en bevalling niet zou overleven na heel mijn verleden. Hoeveel kan een mens aan? Ik neem nu sinds een week Sertraline 25 Mg en buiten wat ongemakken de eerste twee dagen, weinig tot geen bijwerkingen, maar ook nog geen positieve veranderingen op te merken. Herkent iemand zich in mijn verhaal? Het dwangmatige denken aan 1 gedachte door angst? Moest het enkel mentaal blijven dat is 1 ding, maar het verstoord heel mijn fysieke gezondheid en vaak heb ik hartkloppingen 24h aan een stuk hierdoor. Ik heb reeds ademhalingstherapie gedaan, ik mediteer, beweeg veel meer en eet gezond. Ik voel me beetje ten einde raad. Ik laat de angst ook gewoon gebeuren i.p.v. ze weg te duwen. En toch blijft die obsessie zitten. Ik hoop echt dat Sertraline hier voor zal beginnen werken. Als iemand tips voor me heeft, graag want ik word echt moedeloos en wil zelf zo graag een gelukkig leven met nog een kindje met m’n vriend. (Heb 1 zoontje, ben onverwacht zwanger geworden op m’n 20 jaar en leefde toen heel ongezond). Ben nu 29 jaar en ntlk dolverliefd op m’n zoontje. Maar heel m’n leven is 1 stressknoop geweest... groetjes

Ik ben 33 en heb al vanaf mijn 4e last van een dwangstoornis. Recentelijk ook gediagnosticeerd met GAS en dysthemie. Ik slik nu 2 weken escitalopram en ik merkte vrijwel meteen verschil. Alleen de eerste paar dagen wat suf en hoofdpijn tegen de tijd dat ik ze weer in moet nemen. Nu nergens last van. Ik weet natuurlijk niet of dit zo blijft maar op dit moment haalt de medic[lees meer...]atie het randje er echt vanaf. Ook slaap ik na jaren weer in zonder eerst uren wakker te liggen. Ik ben 33 en heb al vanaf mijn 4e last van een dwangstoornis. Recentelijk ook gediagnosticeerd met GAS en dysthemie. Ik slik nu 2 weken escitalopram en ik merkte vrijwel meteen verschil. Alleen de eerste paar dagen wat suf en hoofdpijn tegen de tijd dat ik ze weer in moet nemen. Nu nergens last van. Ik weet natuurlijk niet of dit zo blijft maar op dit moment haalt de medicatie het randje er echt vanaf. Ook slaap ik na jaren weer in zonder eerst uren wakker te liggen.

Haldol is het meest zware middel wat ik ooit ingenomen heb. Na 20 min kreeg ik het gevoel dat ik tegen de vlakte ging en ik kreeg hartkloppingen. Vervolgens kreeg ik zo'n sterke bewegingsdrang die ruim 9 uur geduurd heeft. Uiteindelijk naar de SEH gebracht met de auto, maar door die bewegingsdrang moest ik om de paar sec de auto uit om te lopen. Het was zo eng! Uiteindelij[lees meer...]k moest het volgens de huisarts vanzelf afzakken. Ik had geen te grote hoeveelheid gehad, dus ik kreeg geen tegengif, of hoe je dat ook noemt. De volgende ochtend dat ik ontwaakte was ik zo dankbaar dat ik me weer goed voelde, maar ik besefte me hoe eng het is om de controle over je lichaam te verliezen. Voor mij geen Haldol meer. Sommigen zullen er baat bij hebben, maar wees voorzichtig met de dosering. Ook bij ouderen wordt het vaak voorgeschreven en ik heb ooit tijdens een ziekenhuisopname gezien wat dat deed met die persoon. Totaal in de war en onrustig. Ik heb dat toen gemeld bij de verpleegkundige, omdat ik de bijwerking herkende. Ze zijn toen gestopt met het toedienen van het medicijn. De man knapte snel weer op. Bij onrust in mijn hoofd gebruik ik nu Xanax 1mg en Escitalopram 10 mg. DmDezeiddelen werken goed bij mij. De startdosering moet niet te hoog zijn. Dat raad ik iedere arts aan; ook al zit iemand nóg zo wanhopig tegenover u. Haldol is het meest zware middel wat ik ooit ingenomen heb. Na 20 min kreeg ik het gevoel dat ik tegen de vlakte ging en ik kreeg hartkloppingen. Vervolgens kreeg ik zo'n sterke bewegingsdrang die ruim 9 uur geduurd heeft. Uiteindelijk naar de SEH gebracht met de auto, maar door die bewegingsdrang moest ik om de paar sec de auto uit om te lopen. Het was zo eng! Uiteindelijk moest het volgens de huisarts vanzelf afzakken. Ik had geen te grote hoeveelheid gehad, dus ik kreeg geen tegengif, of hoe je dat ook noemt. De volgende ochtend dat ik ontwaakte was ik zo dankbaar dat ik me weer goed voelde, maar ik besefte me hoe eng het is om de controle over je lichaam te verliezen. Voor mij geen Haldol meer. Sommigen zullen er baat bij hebben, maar wees voorzichtig met de dosering. Ook bij ouderen wordt het vaak voorgeschreven en ik heb ooit tijdens een ziekenhuisopname gezien wat dat deed met die persoon. Totaal in de war en onrustig. Ik heb dat toen gemeld bij de verpleegkundige, omdat ik de bijwerking herkende. Ze zijn toen gestopt met het toedienen van het medicijn. De man knapte snel weer op. Bij onrust in mijn hoofd gebruik ik nu Xanax 1mg en Escitalopram 10 mg. DmDezeiddelen werken goed bij mij. De startdosering moet niet te hoog zijn. Dat raad ik iedere arts aan; ook al zit iemand nóg zo wanhopig tegenover u.

Meer dan 12 jaar last van een gegeneraliseerde angststoornis. Eerste jaren ontzettend veel paniekaanvallen. Eigenlijk hele dag door. Ik durfde de deur niet meer uit, met openbaar vervoer, studie, etc doordat de angst en paniek mij kon aanvliegen. Altijd het gevoel dat er iets ergs kon gebeuren. Door de angsten dronk en blowde ik veel. Dat hielp. Jaren later heb ik de diag[lees meer...]nose ADHD gekregen en kreeg dexampfetamine. Dat hielp goed tegen de chaos maar angst werd daardoor juist erger. Jaren in therapie geweest voor de gegeneraliseerde angststoornis en daarbij behorende depressieve klachten. Antidepressiva gehad, cymbalta. Vond ik vreselijk. Hielp voor geen meter en ik was vooral een zombie. Mijn leven op de rit gekregen door veel sporten, werk, structuur en kinderen. Maar toch altijd bleef de angst aanwezig gedurende de dag en nacht. Echte paniekaanvallen had ik niet meer maar ik voelde mij nog steeds paniekerig/angstig en had veel dwanggedachten. Na mijn tweede kind kreeg ik daarbij een postnatale depressie en liep de angst weer torenhoog op. Ik heb jaren geen medicatie durven te proberen omdat ik bang was dat het weer een negatieve uitwerking zou hebben. Altijd de angst om psychotisch te worden terwijl ik dat nooit ben geweest. Omdat het echt niet meer ging heb ik ervoor gekozen om het nog 1 keer te proberen met medicatie. Bij de poppoli en enkele gesprekken later kreeg ik van de psychiater venlafaxine voorgeschreven. Eerste dagen afschuwelijk. Gelukkig had ik daarbij oxazepam. Dat gaf mij rust. Tijdens het ophogen last van hoofdpijn, misselijkheid, angst etc. Beginnen en eerste keer ophogen waren het ergst. De twee ophogingen daarna viel het mee. Mijn lijf herkende de stof al. Nu zit ik al enkele maanden op 225 mg venlafaxine. En wat een verschil. Nooit meer gedacht of gehoopt dat het met mij goed zou komen. Ik voel na jaren strijden eindelijk rust. Het algemene angstniveau was eindelijk weg. Niet meer piekeren, dwanggedachten, paniek. Gewoon rust. Natuurlijk zijn er soms dagen die wat minder zijn en dat angstige gedachten de kop opsteken maar ik ben ze de baas. Zo fijn. Voor mij de komende tijd medicatie maar hopelijk in de toekomst afbouwen. En lukt het niet dan maar zo. Meer dan 12 jaar last van een gegeneraliseerde angststoornis. Eerste jaren ontzettend veel paniekaanvallen. Eigenlijk hele dag door. Ik durfde de deur niet meer uit, met openbaar vervoer, studie, etc doordat de angst en paniek mij kon aanvliegen. Altijd het gevoel dat er iets ergs kon gebeuren. Door de angsten dronk en blowde ik veel. Dat hielp. Jaren later heb ik de diagnose ADHD gekregen en kreeg dexampfetamine. Dat hielp goed tegen de chaos maar angst werd daardoor juist erger. Jaren in therapie geweest voor de gegeneraliseerde angststoornis en daarbij behorende depressieve klachten. Antidepressiva gehad, cymbalta. Vond ik vreselijk. Hielp voor geen meter en ik was vooral een zombie. Mijn leven op de rit gekregen door veel sporten, werk, structuur en kinderen. Maar toch altijd bleef de angst aanwezig gedurende de dag en nacht. Echte paniekaanvallen had ik niet meer maar ik voelde mij nog steeds paniekerig/angstig en had veel dwanggedachten. Na mijn tweede kind kreeg ik daarbij een postnatale depressie en liep de angst weer torenhoog op. Ik heb jaren geen medicatie durven te proberen omdat ik bang was dat het weer een negatieve uitwerking zou hebben. Altijd de angst om psychotisch te worden terwijl ik dat nooit ben geweest. Omdat het echt niet meer ging heb ik ervoor gekozen om het nog 1 keer te proberen met medicatie. Bij de poppoli en enkele gesprekken later kreeg ik van de psychiater venlafaxine voorgeschreven. Eerste dagen afschuwelijk. Gelukkig had ik daarbij oxazepam. Dat gaf mij rust. Tijdens het ophogen last van hoofdpijn, misselijkheid, angst etc. Beginnen en eerste keer ophogen waren het ergst. De twee ophogingen daarna viel het mee. Mijn lijf herkende de stof al. Nu zit ik al enkele maanden op 225 mg venlafaxine. En wat een verschil. Nooit meer gedacht of gehoopt dat het met mij goed zou komen. Ik voel na jaren strijden eindelijk rust. Het algemene angstniveau was eindelijk weg. Niet meer piekeren, dwanggedachten, paniek. Gewoon rust. Natuurlijk zijn er soms dagen die wat minder zijn en dat angstige gedachten de kop opsteken maar ik ben ze de baas. Zo fijn. Voor mij de komende tijd medicatie maar hopelijk in de toekomst afbouwen. En lukt het niet dan maar zo.

Al een x aantal jaren heb ik ondefinieerbare angstaanvallen. Het zijn misschien wel korte psychoses, dat weet ik niet zeker. Nadat de boel een jaar geleden escaleerde, heb ik een afspraak gemaakt met mijn sph. Zelf heb ik toen quetiapine voorgesteld, omdat pammetjes verslavender schijnen. Mijn hoop werd bewaarheid; ik kreeg 50 mg per dag. Eigenlijk zou ik 75 mg per dag[lees meer...] willen, maar ik heb ook nog een depotinjectie paliperidon. Het zou allemaal te veel van het goede worden. Nu een jaar aan de quetiapine. Het heeft me mijn leven voor een groot deel teruggeheven, dit spul is heel potent. Ik word nu wel depressief wakker, heb meestal geen zin er uit te gaan. Dit kan ook aan een onderlinge depressie liggen. Maar de dromen die ik heb zijn 85 % onaangenaam. Verder heb ik de hele dag trek en heb ik dus ook wat overgewicht. Vroeger was ik altijd mager. Al met al is de balans toch positief. Ik wil dit middel blijven gebruiken. Al een x aantal jaren heb ik ondefinieerbare angstaanvallen. Het zijn misschien wel korte psychoses, dat weet ik niet zeker. Nadat de boel een jaar geleden escaleerde, heb ik een afspraak gemaakt met mijn sph. Zelf heb ik toen quetiapine voorgesteld, omdat pammetjes verslavender schijnen. Mijn hoop werd bewaarheid; ik kreeg 50 mg per dag. Eigenlijk zou ik 75 mg per dag willen, maar ik heb ook nog een depotinjectie paliperidon. Het zou allemaal te veel van het goede worden. Nu een jaar aan de quetiapine. Het heeft me mijn leven voor een groot deel teruggeheven, dit spul is heel potent. Ik word nu wel depressief wakker, heb meestal geen zin er uit te gaan. Dit kan ook aan een onderlinge depressie liggen. Maar de dromen die ik heb zijn 85 % onaangenaam. Verder heb ik de hele dag trek en heb ik dus ook wat overgewicht. Vroeger was ik altijd mager. Al met al is de balans toch positief. Ik wil dit middel blijven gebruiken.

Het hielp ook niet en werd ik er alleen moddervet van Het hielp ook niet en werd ik er alleen moddervet van

gebruik het nu 6 wekeken zit sinds deze week op 40mg ben ontzettend vermoeid en heb nergens geen zin in heb al 8 verschillende antidepressivas geprobeerd maar niets hielp toen heeft mijn psygyator me op tracydal gezet en moet het afwachten gebruik het nu 6 wekeken zit sinds deze week op 40mg ben ontzettend vermoeid en heb nergens geen zin in heb al 8 verschillende antidepressivas geprobeerd maar niets hielp toen heeft mijn psygyator me op tracydal gezet en moet het afwachten

Even een vraagje na 2 jaar Sertraline geslikt te hebben afgebouwd ging goed maar na 2 maanden uit het niets weer angst paniek en onrust toch weer gaan slikken op aanraden van arts zit nu op 100 mg iemand ervaring met 2de x beginnen en hoe snel het aanslaat. Even een vraagje na 2 jaar Sertraline geslikt te hebben afgebouwd ging goed maar na 2 maanden uit het niets weer angst paniek en onrust toch weer gaan slikken op aanraden van arts zit nu op 100 mg iemand ervaring met 2de x beginnen en hoe snel het aanslaat.

Hej hallo, Ik heb nu sinds 2 jaar last van een ernstige angststoornis.. na een tijdje ben ik clomipramine gaan gebruiken, heb dit een jaar gebruikt maar zonder echt goed resultaat.. nu sinds 4 weken begonnen met het opbouwen van citalopram. In die tijd toch wel wat goede dagen gehad, het ging wat op en af.. nu sinds een paar dagen is het erger dan ooit! Heftige angstaan[lees meer...]vallen, ik wil niks en durf niks.. is dat normaal? Zou het nu niet ongeveer een beetje gestabiliseerd zijn? Ben een beetje ten einde raad.. wil zo graag weer de persoon worden die ik was of in ieder geval weer iets van het leven genieten.. Hoop dat hier iemand is met soortgelijke ervaring? Lieve groetjes Hej hallo, Ik heb nu sinds 2 jaar last van een ernstige angststoornis.. na een tijdje ben ik clomipramine gaan gebruiken, heb dit een jaar gebruikt maar zonder echt goed resultaat.. nu sinds 4 weken begonnen met het opbouwen van citalopram. In die tijd toch wel wat goede dagen gehad, het ging wat op en af.. nu sinds een paar dagen is het erger dan ooit! Heftige angstaanvallen, ik wil niks en durf niks.. is dat normaal? Zou het nu niet ongeveer een beetje gestabiliseerd zijn? Ben een beetje ten einde raad.. wil zo graag weer de persoon worden die ik was of in ieder geval weer iets van het leven genieten.. Hoop dat hier iemand is met soortgelijke ervaring? Lieve groetjes

Had veel last van angststoornissen (hypochondrie). Was bijna niet meer leefbaar , mijn leven werd overheerst. Ik heb antidepressiva jaren afgehouden daar ik er niet in geloofde bij angststoornissen. Uiteindelijk op aanraden van huisarts toch begonnen met “snufje” zoals hij dat noemde, kreeg 10 mg. Na een week merkte ik al verschil, ongelooflijk hoe zo n klein pilletje je[lees meer...] angstgevoelens kan laten verdwijnen, vind t nog steeds een wonder. Ben niet aangekomen. Voel me nog net zo vrolijk, enige is dat ik minder snel huil, bijna niet meer, ik voel wel het verdriet maar tranen komen vrijwel niet. Slik na 5 jaar nog steeds 10 mg. Had veel last van angststoornissen (hypochondrie). Was bijna niet meer leefbaar , mijn leven werd overheerst. Ik heb antidepressiva jaren afgehouden daar ik er niet in geloofde bij angststoornissen. Uiteindelijk op aanraden van huisarts toch begonnen met “snufje” zoals hij dat noemde, kreeg 10 mg. Na een week merkte ik al verschil, ongelooflijk hoe zo n klein pilletje je angstgevoelens kan laten verdwijnen, vind t nog steeds een wonder. Ben niet aangekomen. Voel me nog net zo vrolijk, enige is dat ik minder snel huil, bijna niet meer, ik voel wel het verdriet maar tranen komen vrijwel niet. Slik na 5 jaar nog steeds 10 mg.

Het is mij stiekem 1 of 2 jaar gegeven ik was zo moe dokter vond niets , het is bewezen dat het mij door mijn eten etc werd gegeven , later verslaafd ik had het toen nodig en ik heb zo wie zo onderhoudsdosering 1 x daags 10;ik kom er niet vanaf 1 jaar geprobeerd word mijzelf niet meer Het is mij stiekem 1 of 2 jaar gegeven ik was zo moe dokter vond niets , het is bewezen dat het mij door mijn eten etc werd gegeven , later verslaafd ik had het toen nodig en ik heb zo wie zo onderhoudsdosering 1 x daags 10;ik kom er niet vanaf 1 jaar geprobeerd word mijzelf niet meer

Heb het medicijn zeker 20 Jaar geslikt. Het ging prima. Af en toe een dipje. Ik heb tussen de 20 en 40 geslikt. Hier zocht ik zelf naar de beste weg. Uiteindelijk heel lang op 20. Toen bedacht ik in September, ik stop. Heb nog een tijdje afgebouwd naar om de dag, toen gewoon gestopt. Resultaat, goed. Ik huilde meer, maar vond dat toen nog niet vervelend. Vond het fijn om [lees meer...]niet meer het Ubermens te zijn. Maar nu: in februari, na een aantal vervelende en ingrijpende gebeurtenissen een vette terugval. Zo heftig dat ik me zo somber en vervelend voelde dat ik dacht; ik begin weer. Heb nu 3 dagen 20 mg op, en ben helemaal niet relaxed. Voortdurende angstgevoelens en gepieker. Nog erger dan het was. Nu weet ik dat dat erbij kan horen, maar wát voelt dit verschrikkelijk! Ik deel het met mensen, want dan weet iedereen misschien een beetje wat ik doormaak, alhoewel ik het idee heb dat ik dit gevoel niet kan uitleggen. Ik ga maar even naar de huisarts morgen. Heb het medicijn zeker 20 Jaar geslikt. Het ging prima. Af en toe een dipje. Ik heb tussen de 20 en 40 geslikt. Hier zocht ik zelf naar de beste weg. Uiteindelijk heel lang op 20. Toen bedacht ik in September, ik stop. Heb nog een tijdje afgebouwd naar om de dag, toen gewoon gestopt. Resultaat, goed. Ik huilde meer, maar vond dat toen nog niet vervelend. Vond het fijn om niet meer het Ubermens te zijn. Maar nu: in februari, na een aantal vervelende en ingrijpende gebeurtenissen een vette terugval. Zo heftig dat ik me zo somber en vervelend voelde dat ik dacht; ik begin weer. Heb nu 3 dagen 20 mg op, en ben helemaal niet relaxed. Voortdurende angstgevoelens en gepieker. Nog erger dan het was. Nu weet ik dat dat erbij kan horen, maar wát voelt dit verschrikkelijk! Ik deel het met mensen, want dan weet iedereen misschien een beetje wat ik doormaak, alhoewel ik het idee heb dat ik dit gevoel niet kan uitleggen. Ik ga maar even naar de huisarts morgen.

Na een heftige periode begonnen met seroquel XR 50mg. Het wennen was heftig met duizeligheid en vermoeidheid met name en wat hoofdpijn. Eenmaal gewend dacht ik ongeveer een week dat de wereld mooi was en ik eindelijk angstvrij was. Echter na paar maanden merkte ik dat ik al ruim 15 kilo was aangekomen en daardoor obesitas kreeg. Ik heb dit middel een paar jaar terug oo[lees meer...]k gehad in hogere dosis en kwam toen ook ruim 20 kilo aan dit ging er na stoppen en dieet weer af gelukkig. Ook namen de klachten toe als vermoeidheid en afgevlakt gevoel. Angsten waren er nog steeds maar iets meer op de achtergrond. Nu ik goedkeuring heb van huisarts om af te bouwen met om de dag een tablet voor een week ben ik gister door een hel gegaan. Enorm veel bijwerkingen met het afbouwen waaronder enorme migraine, misselijk, diarree, geen eetlust, duizelig, vermoeidheid tot gevoel in slaap te vallen, druk in hoofd, huilbuien, onrust. Ik weet dat dit tijdelijk is maar zie nu wel in wat dit voor troep is en heb besloten hoe ellendig ik mij ook voel ik dit nooit meer slik. Uiteraard is dit voor iedereen anders en zie ik in dat het een topmiddel zou kunnen zijn maar niet voor mij helaas. Na een heftige periode begonnen met seroquel XR 50mg. Het wennen was heftig met duizeligheid en vermoeidheid met name en wat hoofdpijn. Eenmaal gewend dacht ik ongeveer een week dat de wereld mooi was en ik eindelijk angstvrij was. Echter na paar maanden merkte ik dat ik al ruim 15 kilo was aangekomen en daardoor obesitas kreeg. Ik heb dit middel een paar jaar terug ook gehad in hogere dosis en kwam toen ook ruim 20 kilo aan dit ging er na stoppen en dieet weer af gelukkig. Ook namen de klachten toe als vermoeidheid en afgevlakt gevoel. Angsten waren er nog steeds maar iets meer op de achtergrond. Nu ik goedkeuring heb van huisarts om af te bouwen met om de dag een tablet voor een week ben ik gister door een hel gegaan. Enorm veel bijwerkingen met het afbouwen waaronder enorme migraine, misselijk, diarree, geen eetlust, duizelig, vermoeidheid tot gevoel in slaap te vallen, druk in hoofd, huilbuien, onrust. Ik weet dat dit tijdelijk is maar zie nu wel in wat dit voor troep is en heb besloten hoe ellendig ik mij ook voel ik dit nooit meer slik. Uiteraard is dit voor iedereen anders en zie ik in dat het een topmiddel zou kunnen zijn maar niet voor mij helaas.

Het is alweer een tijdje geleden dat ik over mijn avontuur met Citalopram (in mijn geval Cipramil druppels) schreef. Ik begon met dit medicijn in april 2018. Op 9 februari nam ik mijn laatste druppel in. Nadat ik langzaam had opgebouwd, druppel voor druppel tot een max. van 3 druppels (=7.5 mg) per dag bleek dat deze dosis te sterke lichamelijke bijwerkingen gaf. Ik be[lees meer...]n toen weer langzaam teruggegaan naar 2 druppels (5mg). Op deze sterkte ben ik gebleven tot mei 2019. Daarna afgebouwd tot 1 druppel (2.5 mg). Op deze sterkte ben ik nog een half jaar gebleven. Met andere steun, zoals psychologische, meditatie, veel beweging ben ik weer uit het dal gekropen waarin ik door mijn angsten terecht gekomen was. Mijn huisarts had het altijd over een “snufje” als ze keek naar de inname en dacht dan ook (net als ik) dat volledig stoppen zonder ontwenningsverschijnselen zou gaan. Voordat ik volledig stopte heb ik nog 1 druppel om de dag ingenomen gedurende 2 weken. Groot was dan ook mijn verbazing dat ik me afgelopen dinsdag behoorlijk gammel begon te voelen. In eerste instantie dacht ik aan de griep, maar dan in wat mildere vorm. Mijn maag en darmen raakten overstuur, eetlust verdween, een droge mond en een brok in mijn keel, spierpijn. Het" licht" ging aan in de nacht van woensdag op donderdag. Heftige, levendige dromen, hot flushes alsof ik weer in de overgang zat. Toen het “licht” eenmaal aan was, kon ik ook het paniekerige gevoel plaatsen en rustig ademen. Hier was ik al een keer geweest en dit waren dus ontwenningsverschijnselen. Niks ernstigs aan de hand. De volgende dag ben ik aan het Googlen geslagen om hierover meer te weten te komen. Inderdaad, na het stoppen of verlagen van de dosis kunnen deze verschijnselen binnen 1 tot 6 dagen naar voren komen. Ze kunnen 1 tot 3 weken aanhouden, afhankelijk van de duur van inname en het middel. En of je nu een “snufje” in nam maakt niet uit, hooguit zijn de verschijnselen minder ernstig van aard. Het is tenslotte allemaal maatwerk. Het ene lichaam is het andere niet. Ik las veel over “tapering” bij het afbouwen van anti-depressiva. Het is een methode ontwikkeld in Nederland. Niet echt succes verzekerd, maar het succes percentage is behoorlijk groot. Helaas, zoals zo vaak het geval is, schijnen de zorgverzekeraars zich behoudend op te stellen door deze afbouw methode niet te vergoeden. Zij verwijzen naar de Zorgautoriteit, die vervolgens wijst naar het Ministerie, dat vervolgens verwijst naar de richtlijnen van het NHG en de GGZ. Uiteraard is de methode niet verboden, maar je moet hem zelf betalen. Inmiddels zit ik zelf op dag 7, de laatste twee nachten weer goed geslapen, de maag en darmen lijken zich een beetje te settelen. Mentaal heb ik tot nu toe weinig gemerkt, geen irrationele angsten. Wat dat betreft hebben meditatie en therapie de nodige zoden aan de dijk gezet. Ik ben nog steeds blij dat ik bijna 2 jaar geleden de stap gezet heb om ook medicatie hulp in te roepen. De medicatie heeft me de tijd gegeven om mijn zenuwgestel tot rust te brengen en zo dus tot rust te komen. Het is natuurlijk wel zuur dat je je intens akelig voelt, medicatie inneemt waar je je ook nog eens weken rot van voelt totdat het effect heeft. Als het uiteindelijk goed voelt en je af kunt gaan bouwen, word je ook nog eens geconfronteerd met ontwenningsverschijnselen die soms zo ernstig kunnen zijn dat je onmiddellijk weer naar je laatste dosis grijpt. Het is alweer een tijdje geleden dat ik over mijn avontuur met Citalopram (in mijn geval Cipramil druppels) schreef. Ik begon met dit medicijn in april 2018. Op 9 februari nam ik mijn laatste druppel in. Nadat ik langzaam had opgebouwd, druppel voor druppel tot een max. van 3 druppels (=7.5 mg) per dag bleek dat deze dosis te sterke lichamelijke bijwerkingen gaf. Ik ben toen weer langzaam teruggegaan naar 2 druppels (5mg). Op deze sterkte ben ik gebleven tot mei 2019. Daarna afgebouwd tot 1 druppel (2.5 mg). Op deze sterkte ben ik nog een half jaar gebleven. Met andere steun, zoals psychologische, meditatie, veel beweging ben ik weer uit het dal gekropen waarin ik door mijn angsten terecht gekomen was. Mijn huisarts had het altijd over een “snufje” als ze keek naar de inname en dacht dan ook (net als ik) dat volledig stoppen zonder ontwenningsverschijnselen zou gaan. Voordat ik volledig stopte heb ik nog 1 druppel om de dag ingenomen gedurende 2 weken. Groot was dan ook mijn verbazing dat ik me afgelopen dinsdag behoorlijk gammel begon te voelen. In eerste instantie dacht ik aan de griep, maar dan in wat mildere vorm. Mijn maag en darmen raakten overstuur, eetlust verdween, een droge mond en een brok in mijn keel, spierpijn. Het" licht" ging aan in de nacht van woensdag op donderdag. Heftige, levendige dromen, hot flushes alsof ik weer in de overgang zat. Toen het “licht” eenmaal aan was, kon ik ook het paniekerige gevoel plaatsen en rustig ademen. Hier was ik al een keer geweest en dit waren dus ontwenningsverschijnselen. Niks ernstigs aan de hand. De volgende dag ben ik aan het Googlen geslagen om hierover meer te weten te komen. Inderdaad, na het stoppen of verlagen van de dosis kunnen deze verschijnselen binnen 1 tot 6 dagen naar voren komen. Ze kunnen 1 tot 3 weken aanhouden, afhankelijk van de duur van inname en het middel. En of je nu een “snufje” in nam maakt niet uit, hooguit zijn de verschijnselen minder ernstig van aard. Het is tenslotte allemaal maatwerk. Het ene lichaam is het andere niet. Ik las veel over “tapering” bij het afbouwen van anti-depressiva. Het is een methode ontwikkeld in Nederland. Niet echt succes verzekerd, maar het succes percentage is behoorlijk groot. Helaas, zoals zo vaak het geval is, schijnen de zorgverzekeraars zich behoudend op te stellen door deze afbouw methode niet te vergoeden. Zij verwijzen naar de Zorgautoriteit, die vervolgens wijst naar het Ministerie, dat vervolgens verwijst naar de richtlijnen van het NHG en de GGZ. Uiteraard is de methode niet verboden, maar je moet hem zelf betalen. Inmiddels zit ik zelf op dag 7, de laatste twee nachten weer goed geslapen, de maag en darmen lijken zich een beetje te settelen. Mentaal heb ik tot nu toe weinig gemerkt, geen irrationele angsten. Wat dat betreft hebben meditatie en therapie de nodige zoden aan de dijk gezet. Ik ben nog steeds blij dat ik bijna 2 jaar geleden de stap gezet heb om ook medicatie hulp in te roepen. De medicatie heeft me de tijd gegeven om mijn zenuwgestel tot rust te brengen en zo dus tot rust te komen. Het is natuurlijk wel zuur dat je je intens akelig voelt, medicatie inneemt waar je je ook nog eens weken rot van voelt totdat het effect heeft. Als het uiteindelijk goed voelt en je af kunt gaan bouwen, word je ook nog eens geconfronteerd met ontwenningsverschijnselen die soms zo ernstig kunnen zijn dat je onmiddellijk weer naar je laatste dosis grijpt.

Na 10 jaar allerlei therapieen gevolgd te hebben en geen verandering in mijn angsten. Besloten naar een paniekaanval die zo hevig was, aan de medicatie te gaan. Nooit gewild overigens. Was met name angstig om een ander persoon te worden in negatieve zin. Met de 10mg had ik de meeste bijwerkingen op dit moment zit ik op 30mg. Mijn angst gedachtes, zijn zeker voor 90% afgeno[lees meer...]men! Durf zoveel dingen alleen, die ik nooit durfde. Ik kan negatieve reacties ook eindelijk laten gaan, wat een opluchting. Ik had dit jaren eerder moeten doen! Inderdaad je moet even door de eerste weken heen, maar dat was het absoluut waard! Ik schrijf nooit mijn ervaring maar ben zo positief en gun dit een ander ook. Na 10 jaar allerlei therapieen gevolgd te hebben en geen verandering in mijn angsten. Besloten naar een paniekaanval die zo hevig was, aan de medicatie te gaan. Nooit gewild overigens. Was met name angstig om een ander persoon te worden in negatieve zin. Met de 10mg had ik de meeste bijwerkingen op dit moment zit ik op 30mg. Mijn angst gedachtes, zijn zeker voor 90% afgenomen! Durf zoveel dingen alleen, die ik nooit durfde. Ik kan negatieve reacties ook eindelijk laten gaan, wat een opluchting. Ik had dit jaren eerder moeten doen! Inderdaad je moet even door de eerste weken heen, maar dat was het absoluut waard! Ik schrijf nooit mijn ervaring maar ben zo positief en gun dit een ander ook.

Ik ben heel erg tevreden over Citalopram. Mijn vorige antidepressiva hebben me bijna 10 kilo in gewicht laten aankomen, sinds ik ben overgestapt naar Citalopram ben ik mijn extra kilos kwijt en blijf ik ook netjes op gewicht. Ik ervaar gelukkig geen bijwerkingen en heb mijn angststoornis onder controle. Ik ben heel erg tevreden over Citalopram. Mijn vorige antidepressiva hebben me bijna 10 kilo in gewicht laten aankomen, sinds ik ben overgestapt naar Citalopram ben ik mijn extra kilos kwijt en blijf ik ook netjes op gewicht. Ik ervaar gelukkig geen bijwerkingen en heb mijn angststoornis onder controle.

Sinds mijn 10de heb ik last van angsten en depressie. Uiteindelijk besloot ik om op mijn 16de antidepressiva te gebruiken. Mijn huisarts schreef me Paroxetine voor. Langzaam bouwde ik het op en ik voelde me zoveel beter. Uiteindelijk had ik met een dosis van 30mg genoeg. Ik voelde me goed, totdat ik een aantal jaren erna een bijwerking begon op te merken. Ik kwam enorm vee[lees meer...]l aan in gewicht. In een paar jaren ben ik bijna 10 kilo aangekomen. In het begin wist ik niet dat het hiervan kwam, maar nadat ik dit doorhad, ben ik langzaam gestopt met Paroxetine. Toen ik gestopt was, verdween mijn gewichtstoename vrij snel. Nu ben ik overgestapt op andere antidepressiva die geen gewichtstoename hebben als bijwerking Sinds mijn 10de heb ik last van angsten en depressie. Uiteindelijk besloot ik om op mijn 16de antidepressiva te gebruiken. Mijn huisarts schreef me Paroxetine voor. Langzaam bouwde ik het op en ik voelde me zoveel beter. Uiteindelijk had ik met een dosis van 30mg genoeg. Ik voelde me goed, totdat ik een aantal jaren erna een bijwerking begon op te merken. Ik kwam enorm veel aan in gewicht. In een paar jaren ben ik bijna 10 kilo aangekomen. In het begin wist ik niet dat het hiervan kwam, maar nadat ik dit doorhad, ben ik langzaam gestopt met Paroxetine. Toen ik gestopt was, verdween mijn gewichtstoename vrij snel. Nu ben ik overgestapt op andere antidepressiva die geen gewichtstoename hebben als bijwerking

In eerste instantie begonnen met dit medicijn in verband met aanhoudende en toenemende angstklachten en dwanggedachten. Na het overlijden van mijn vader kwam daar een depressie bovenop. Middel werkt snel op angst, iets minder snel op depressie, maar merkte na een aantal weken duidelijk verschil. De eerste maanden dacht ik dat ik de wereld weer aan kon, een extreme UP. Daar[lees meer...]na zwakte dit weer iets af naar een vrij normale gemoedstoestand. Dit middel zorgt dat ik weer een leefbaar leven heb. In eerste instantie begonnen met dit medicijn in verband met aanhoudende en toenemende angstklachten en dwanggedachten. Na het overlijden van mijn vader kwam daar een depressie bovenop. Middel werkt snel op angst, iets minder snel op depressie, maar merkte na een aantal weken duidelijk verschil. De eerste maanden dacht ik dat ik de wereld weer aan kon, een extreme UP. Daarna zwakte dit weer iets af naar een vrij normale gemoedstoestand. Dit middel zorgt dat ik weer een leefbaar leven heb.

eind 2013 begonnen met ropinirol na vervelende nachten zonder slapen door RLS, begonnen met ropirol voor een aantal maanden....helaas geen effect, jah het enige effect bij mij was misselijkheid en hoofdpijn, dit op de koop toe toch een aantal maanden de tijd gegeven maar helaas geen effect op de RLS. Na een maand of 5 overgegaan op de baclofen en tot de dag van vandaag ze[lees meer...]er tevreden, ik heb helaas wel 25 mg nodig per dag en dat is best hoog....helaas gaat minderen nog niet. Maar ik ben zeer tevreden over de medicijnen switch. eind 2013 begonnen met ropinirol na vervelende nachten zonder slapen door RLS, begonnen met ropirol voor een aantal maanden....helaas geen effect, jah het enige effect bij mij was misselijkheid en hoofdpijn, dit op de koop toe toch een aantal maanden de tijd gegeven maar helaas geen effect op de RLS. Na een maand of 5 overgegaan op de baclofen en tot de dag van vandaag zeer tevreden, ik heb helaas wel 25 mg nodig per dag en dat is best hoog....helaas gaat minderen nog niet. Maar ik ben zeer tevreden over de medicijnen switch.

RLS, ik gun het helemaal niemand....wat een drama. De eerste medicijnen die ik kreeg hielpen mij niets....dit was ropinirol, snel ook weer mee gestopt want ik kreeg ik niet alleen hoofdpijn van maar werd er ook misselijk van. Ik gebruik nu sinds enkele jaren 2,5 tablet (10mg per stuk) elke avond na het eten. In het begin was dit enorm wennen want ik had het idee dat dit n[lees meer...]iets hielp, maar na een aantal weken JA eindelijk werden de klachten minder en verdwenen ze.....jeetje wat was ik dolgelukkig. Ik slaap altijd binnen (ik zou bijna zeggen 1 min) maar het in slaap blijven is een drama. Ik slaap een uur of 3 a 4 dan 2 uur wakker en dan val ik weer in slaap voor een uurtje of 3 a 4....en dit elke nacht ook een aantal jaar, ik neem dit maar op de koop toe want dit is niet zo vreselijk als die RLS klachten. Ik raad baclofen zeer zeker aan, neem in acht dat t even een aantal dagen misschien wel een week hooguit 2 nodig heeft wil dit medicijn je helpen. Ik wens iedereen heel veel klachtvrije RLS jaren. RLS, ik gun het helemaal niemand....wat een drama. De eerste medicijnen die ik kreeg hielpen mij niets....dit was ropinirol, snel ook weer mee gestopt want ik kreeg ik niet alleen hoofdpijn van maar werd er ook misselijk van. Ik gebruik nu sinds enkele jaren 2,5 tablet (10mg per stuk) elke avond na het eten. In het begin was dit enorm wennen want ik had het idee dat dit niets hielp, maar na een aantal weken JA eindelijk werden de klachten minder en verdwenen ze.....jeetje wat was ik dolgelukkig. Ik slaap altijd binnen (ik zou bijna zeggen 1 min) maar het in slaap blijven is een drama. Ik slaap een uur of 3 a 4 dan 2 uur wakker en dan val ik weer in slaap voor een uurtje of 3 a 4....en dit elke nacht ook een aantal jaar, ik neem dit maar op de koop toe want dit is niet zo vreselijk als die RLS klachten. Ik raad baclofen zeer zeker aan, neem in acht dat t even een aantal dagen misschien wel een week hooguit 2 nodig heeft wil dit medicijn je helpen. Ik wens iedereen heel veel klachtvrije RLS jaren.